Για άλλη μια φορά, ο άκρατος λαϊκισμός και ο φθηνός πολιτικός εντυπωσιασμός επιτίθενται
στους θεσμούς με σαφή πρόθεση να τους απονομιμοποιήσουν στην ελληνική κοινή γνώμη.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπό ιδανικές συνθήκες, είναι ένα πρόσωπο που ενώνει. Τις πολιτικές παρατάξεις και το έθνος ευρύτερα. Αυτό απαιτεί η κοινή λογική. Αυτό προβλέπει και ο συνταγματικός νομοθέτης.
Όπως γρ’αφει στην εφημερίδα «Political» ο Παύλος Μαυρίδης, προφανώς, στην περίπτωση της εκλογής του Κωνσταντίνου Τασούλα οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές. Το σενάριο της συναίνεσης που ξεκίνησε με τη συνάντηση Μητσοτάκη – Ανδρουλάκη κάπου στην πορεία χάλασε. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ καθυστέρησε (ή απλώς υστέρησε) να προτείνει δικό του υποψήφιο. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε μόνος του με μια επιλογή που εξασφάλιζε απήχηση στην Κεντροδεξιά και ανοχή στην Κεντροαριστερά. Ή έτσι νόμιζε…
Μέχρι που οι συγκεντρώσεις για τα Τέμπη μετέβαλαν τα πολιτικά δεδομένα και η… ιδανικότητα των συνθηκών
γκρεμίστηκε στο ναδίρ. Στο δύστροπο και στενάχωρο κάδρο της δήθεν συγκάλυψης αιτιών και υπευθύνων της τραγωδίας των Τεμπών από την κυβέρνηση, μπήκε και το πρόσωπο του κ. Τασούλα. Ξαφνικά, ο υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας έγινε μέρος της απόπειρας συγκάλυψης, καθώς ως πρόεδρος του κοινοβουλίου «απέκρυψε» στοιχεία της υπόθεσης από τη Βουλή!
Η ευκαιρία συναινέσεων που προσέφερε η προεδρική εκλογή ακυρώθηκε. Και η προεδρική εκλογή μετατρέπεται
στο κάτι το εντελώς αντίθετο. Σε ένα σημείο καμπής που αντί να αναδείξει συναινετικές προθέσεις, αναβιώνει κλίμα ακραίας πολιτικής πόλωσης.
Ποιον θα ωφελήσει ή ποιον θα βλάψει ένα τέτοιο κλίμα είναι πρόωρο να το πει κανείς με βεβαιότητα. Το βέβαιο είναι πως βλάπτει τη χώρα και δηλητηριάζει, άνευ σοβαρού λόγου, την πολιτική ζωή.
Προφανώς κάποιοι θεωρούν τη συγκάλυψη πολύ σοβαρό λόγο. Όμως, κάτι τέτοιο δεν έχει επιβεβαιωθεί. Προς
ώρας, είναι μια ρητορική που οξύνει την πόλωση, καθώς απευθύνει ατεκμηρίωτα μια βαρύτατη κατηγορία στην κυβέρνηση, την ίδια στιγμή που θέτει σε ευθεία αμφισβήτηση την ορθή λειτουργία της δικαιοσύνης.
Για άλλη μια φορά, ο άκρατος λαϊκισμός και ο φθηνός πολιτικός εντυπωσιασμός επιτίθενται στους θεσμούς με
σαφή πρόθεση να τους απονομιμοποιήσει στην ελληνική κοινή γνώμη. Αυτήν τη φορά, αφορμή έδωσε ένα τραγικό συμβάν που στοίχισε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας, προκάλεσε πόνο στους συγγενείς των θυμάτων και σοκ στην ελληνική κοινωνία.
Η απόπειρα πολιτικής εκμετάλλευσης του δίκαιου και αυτονόητου αιτήματος να λάμψει η αλήθεια δεν προοιωνίζεται ευχάριστη συνέχεια για τη χώρα που πλέον εισέρχεται σε αχαρτογράφητα νερά, όπως αχαρτογράφητος είναι και ο διεθνής περίγυρος.
Κι όμως, το σίριαλ της προεδρικής εκλογής θα μπορούσε να τελειώσει εντελώς διαφορετικά. Να σηματοδοτούσε την πολιτική συναίνεση και την εθνική συνεννόηση για την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η χώρα το επόμενο διάστημα.
Αυτό όμως θα ήταν το ιδανικό σενάριο, γραμμένο σε ιδανικές πολιτικές συνθήκες και παιγμένο από ιδανικούς πολιτικούς παίκτες
