Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης το είπε ξεκάθαρα το περασμένο Σάββατο από τη ΔΕΘ: «Οι πολιτικοί συσχετισμοί και η κομματική γεωγραφία καθιστούν πλέον τη δική μας παράταξη αποκλειστικό αντίπαλο όλων των συσσωρευμένων προβλημάτων». Για να επισημάνει αμέσως μετά πως, για την επίλυση όλων των συσσωρευμένων αυτών προβλημάτων, απαιτείται η «υπογραφή» μια νέας «συμφωνίας αλήθειας»,ενός νέου «κοινωνικού συμβολαίου», που έχει και τον χρονικό συμβολισμό του: Συμπληρώνονται 50 χρόνια Μεταπολίτευσης, στη διάρκεια των οποίων «συσσωρεύτηκαν» προβλήματα,και 100 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης, η οποία αποτελεί εχέγγυο της εδαφικής μας ακεραιότητας και της πολιτικής ασφάλειας, με την οριστική κατοχύρωση των εθνικών μας συνόρων σε διεθνές συμβατικό πλαίσιο.
Η αναφορά από τον πρωθυπουργό στον χρονικό συμβολισμό της Μεταπολίτευσης και της Συνθήκης της Λωζάννης ασφαλώς και δεν ήταν τυχαία. Ο κ. Μητσοτάκης θέλει –και του δίνεται η ευκαιρία– να κλείσει τον κύκλο της Μεταπολίτευσης και να ανοίξει έναν άλλον και, παράλληλα, να «κλείσει» τις όποιες διαθέσεις Ερντογάν για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης. Και όσο παράδοξο κι αν ακούγεται,από τις αποφάσεις ενός ανθρώπου, του Κυριάκου Μητσοτάκη, θα εξαρτηθεί η πορεία αυτής της χώρας στα επόμενα χρόνια της νέας μεταπολίτευσης.
Ο κ. Μητσοτάκης είχε την σπάνια ευκαιρία να λάβει μια ισχυρή εντολή, μια άνετη πλειοψηφία και να έχει απέναντί του μια κατακερματισμένη, ανύπαρκτη ουσιαστικά αντιπολίτευση. Και τώρα του δίδεται η άλλη ευκαιρία, να κάνει τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που θα ξεριζώσουν τις συσσωρευμένες παθογένειες της Μεταπολίτευσης: στην Υγεία, στην Παιδεία, στη Δικαιοσύνη, στη Δημόσια Διοίκηση, στη διαφθορά,στη δημόσια ασφάλεια και στους τομείς της θωράκισης της χώρας από πλημμύρες και πυρκαγιές.
Tο θετικό είναι ότι ο πρωθυπουργός δεν περίμενε έναν, δύο, δέκα μήνες για να «υπογράψει» το νέο «κοινωνικό συμβόλαιο» και να προχωρήσει τώρα στην αρχή της νέας τετραετίας σε νέους σχεδιασμούς για τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται ο εκσυγχρονισμός του κράτους. Είναι στο χέρι του τώρα, καθώς δεν θα απειλείται από κανέναν, εντός ή εκτός κόμματος, και η κοινωνία μοιάζει έτοιμη να δεχθεί ριζικές αλλαγές σε κρίσιμους τομείς.
Και για να γίνουν αυτές οι μεγάλες αλλαγές, που προγραμματίζει, δεν χρειαζόταν να υποσχεθεί… ξεδόντιασμα δημοσιογράφων, δικαστών και όποιου ενδεχομένως θα είχε άχτι από τα παιδικά του χρόνια.Ήταν αρκετό το «μεγάλες αλλαγές τώρα με σοβαρή δουλειά». Και σοβαρή δουλειά γίνεται και θα γίνει, όπως την προηγούμενη τετραετία.
Κι άσε να…διαγκωνίζονται εκεί στην αντιπολίτευση ποιος θα «ρίξει» τον Μητσοτάκη.Ο οποίος Μητσοτάκης,αφού φαίνεται να ξεπερνά μια εξαιρετικά δύσκολη καμπή στο ξεκίνημα της 2ης τετραετίας, ετοιμάζεται να βάλει τη σφραγίδα του στο «χτίσιμο» της χώρας στη νέα μεταπολίτευση, που μόλις αρχίζει.
του Φώτη Σιούμπουρα
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο