«Η εναλλακτική προοδευτική πρόταση εξουσίας» προϋποθέτει «πολιτική προοδευτική πλειοψηφία, προγραμματική σύγκλιση σε θεμελιώδη ζητήματα, κοινωνική πλειοψηφία και κυβερνητικό σχέδιο άμεσα υλοποιήσιμο», με στόχο «την ελάφρυνση του λαού από την ακρίβεια και τη στήριξη των θεσμών του δημοκρατικού πολιτεύματος», δηλώνει στο «Π» ο Νίκος Μαδεμλής.
Προσθέτει, δε, ότι «η χώρα χρειάζεται εθνικό όραμα, εθνικό σχέδιο, καθαρή πολιτική εντολή, προοδευτικό πρόγραμμα ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής, κράτους δικαίου, βιώσιμης σύγχρονης ανάπτυξης και του κοινωνικού κράτους».
Τα κόμματα της ευρύτερης Κεντροαριστεράς–ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Πλεύση Ελευθερίας– κατέθεσαν από κοινού πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, στη σκιά της εθνικής τραγωδίας των Τεμπών. Ευκαιριακή συμπόρευση ή απαρχή μιας γενικότερης πολιτικής συνεργασίας;
Βρισκόμαστε υπό το καθεστώς του δραματικού πέπλου που έχει πέσει πάνω από τη χώρα εδώ και δεκατρείς μήνες, μετά τη «δολοφονία»57 συνανθρώπων μας, αλλά και υπό το βάρος όλων των αποκαλύψεων που έχουν δημοσιοποιηθεί όλα αυτά τα χρόνια, δημιουργώντας ένα ακραία τοξικό κλίμα αναφορικά με την ποιότητα του Κράτους Δικαίου στην Ελλάδα. Η απόφαση-κόλαφος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικά δυσχερές περιβάλλον, όπου δοκιμάζεται η αντοχή των θεσμών, του δημοκρατικού πολιτεύματος και των προϋποθέσεων που πρέπει να εγγυάται μια σύγχρονη χώρα για δικαιοσύνη, ισονομία, ισοπολιτεία.
Το λιγότερο επομένως που θα μπορούσαν να κάνουν οι δυνάμεις που προσδιορίζουν το προοδευτικό τόξο στη χώρα ήταν να στείλουν ένα καθαρό μήνυμα στον ελληνικό λαό ότι δεν είναι μόνος του, δεν είναι απροστάτευτος. Ότι ελέγχεται κοινοβουλευτικά η ποιότητα του δημοκρατικού πολιτεύματος, ότι ασκείται ο κοινοβουλευτικός έλεγχος.
Επειδή όμως αντιλαμβάνομαι ότι το ερώτημά σας έχει και βαθύ πυρήνα, σχετικά με το αν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες της «συνεννόησης» των ηγεσιών των πολιτικών δυνάμεων του προοδευτικού τόξου, σας απαντώ ότι κατά τη γνώμη μου διανύουμε περίοδο εύλογου προεκλογικού ανταγωνισμού, εν όψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου. Επομένως, αυτή η σύγκλιση που εμφανίστηκε στη Βουλή με την πρόταση μομφής και την οποία ως αξιωματική αντιπολίτευση επιθυμούμε, με στόχο την άμεση προσφυγή στις κάλπες και η οποία θα μπορούσε να δώσει ένα τέλος σ’ αυτή την ανεξέλεγκτη καθοδική πορεία που βρίσκεται η χώρα, είναι κατά τη γνώμη μου μια ad hoc εξέλιξη,σημαντική μεν, αλλά συγκυριακή.
Στις ευρωεκλογές, το μήνυμα του ελληνικού λαού θα είναι πολλαπλό. Θα εκφράσει τη γνώμη του για την πορεία της Ευρώπης. Θα εκφράσει τη δυσαρέσκειά του απέναντι στην κυβέρνηση για την ακρίβεια και την κρίση που έχει προκαλέσει στο Κράτος Δικαίου.Θα καθορίσει με την κρίση του την κατάταξη της πολιτικής ευθύνης των κομμάτων της αντιπολίτευσης του προοδευτικού τόξου.
Όμως, η πρόταση δυσπιστίας δεν πέρασε καθώς η κυβέρνηση έχει ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Μήπως με την κίνησή σας συσπειρώνετε έτι περαιτέρω την κυβερνώσα παράταξη;
Η συνταγματική τάξη και η θεσμική κοινοβουλευτική λειτουργία δεν μπορούν να είναι υποταγμένες στη διαχείριση και στις σκοπιμότητες μιας κυβερνητικής πλειοψηφίας ή των κοινοβουλευτικών συσχετισμών της αντιπολίτευσης.
Η προοδευτική αντιπολίτευση, στο σύνολό της, οφείλει να ελέγχει την πολιτική της κυβέρνησης, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν ενδείξεις κατάχρησης εξουσίας.
Οφείλει να προβαίνει σε όλες τις προβλεπόμενες ενέργειες, να ενημερώνει τους πολίτες και να τους προστατεύει από την κυβερνητική αυθαιρεσία. Αυτό είναι ένα πολιτικό έργο που δεν μπορεί να μπει στο κρεβάτι του Προκρούστη, ανάλογα με τα πολιτικάντικα παιχνίδια συγκυρίας.
Δημιουργείται ένα δημοκρατικό μέτωπο απέναντι στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και με ποιους όρους;
Είναι τρεις οι συντελεστές για να δημιουργηθεί εναλλακτική προοδευτική πρόταση εξουσίας,πρώτον πολιτική προοδευτική πλειοψηφία που προϋποθέτει προγραμματική σύγκλιση σε θεμελιώδη ζητήματα, δεύτερον κοινωνική πλειοψηφία που προϋποθέτει τη σύμφωνη πλειοψηφική γνώμη του λαού και τρίτον κυβερνητικό σχέδιο άμεσα υλοποιήσιμο για την ελάφρυνση του λαού από την ακρίβεια και τη στήριξη των θεσμών του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Άρα δεν μιλάμε για μέτωπα αντίστασης και διαμαρτυρίας αλλά για προοδευτική και πολιτική πλειοψηφία. Όχι διαμαρτυρία αλλά εναλλακτική πρόταση για πολιτική νίκη.
Σε ποιες βάσεις θα στηριζόταν ένα κοινό πρόγραμμα διακυβέρνησης;
Η απάντηση είναι αυτονόητη για τους προοδευτικούς πολίτες. Νομίζω την έχει απαντήσει ήδη ή μπορεί να την απαντήσει κάθε Έλληνας πολίτης.Η χώρα χρειάζεται εθνικό όραμα, εθνικό σχέδιο,καθαρή πολιτική εντολή από τον ελληνικό λαό,προοδευτικό πρόγραμμα πάνω στους άξονες ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής, Κράτους Δικαίου,βιώσιμης σύγχρονης ανάπτυξης και του κοινωνικού κράτους.
Η κυβέρνηση καταγγέλλει ότι η συμπόρευση των κομμάτων της αντιπολίτευσης στηρίζεται από οικονομικά συμφέροντα που απεργάζονται τη αποσταθεροποίησή της. Τι απαντάτε;
Ο ισχυρισμός αυτός είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο της τελευταίας περιόδου.Όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν ότι αυτή είναι μια κυβέρνηση συμφερόντων, που την παραμονή της στην εξουσία στηρίζουν σθεναρά τα συμφέροντα.Αρκεί κάποιος να δει την κατανομή των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ, για να καταλάβει ποιο είναι το διακύβευμα στη χώρα μέχρι το 2031.
Επιπλέον, αν η ΝΔ και ο πρωθυπουργός έχει τη δυνατότητα να κατονομάσει συμφέροντα και αιτιώδη συνάφεια πολιτικών της αντιπολίτευσης, καλείται να το κάνει, αν και βέβαια όλοι καταλαβαίνουν ότι αν είχε τέτοια στοιχεία, θα το είχε κάνει ήδη.
Συνέντευξη στον Γιάννη Παργινό
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
