Μία εβδομάδα έχει απομείνει έως τις ευρωεκλογές και κατά γενική ομολογία πρόκειται για την πιο flat προεκλογική περίοδο που περάσαμε. Αν εξαιρέσει κανείς τις «τοξικότητες Κασσελάκη», σε τίποτα το 2024 δεν θύμισε παλαιότερες θορυβώδεις, πολωτικές και συγκρουσιακές εκλογικές μάχες. Στο πολιτικό σκηνικό, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί σήμερα, η ΝΔ στις δημοσκοπήσεις εξακολουθεί να εμφανίζεται με διπλάσιο ποσοστό έναντι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο πρωθυπουργός έχει καταλάβει ηγεμονικά την περιοχή του Κέντρου και έχει εξουδετερώσει τις μεγαλοστομίες της αντιπολίτευσης για «ανατροπή πολιτικού σκηνικού».
Η αξιωματική αντιπολίτευση, ο νέος ΣΥΡΙΖΑ, φάντασμα του εαυτού του, είναι ένα απολιτίκ και άνευρο μόρφωμα που έχει εγκαταλείψει τις μάχες της Αριστεράς, με αποτέλεσμα οι οπαδοί που απέμειναν να ασχολούνται περισσότερο με τα «καμώματα» του Κασσελάκη και τις περιγραφές των πολυτελών του σπιτιών, παρά με τα πολιτικά προγράμματα και τις ευρωπαϊκές ανησυχίες.
Σε αυτό λοιπόν το πολιτικό σκηνικό, οι κάλπες της 9ης Ιουνίου μπορεί να μοιάζουν αδιάφορες στο ευρύ κοινό, αλλά, για την πολιτική σταθερότητα και τον βαθμό που το αποτέλεσμα των εκλογών θα δείξει ποια κόμματα θα πάνε μπροστά και «σταθερά πιο κοντά» στην Ευρώπη, αλλά και ποιοι αρχηγοί θα αντέξουν στην κατακερματισμένη και αδύναμη πολυκατοικία της αριστερής-κεντροαριστερής και της ακροδεξιάς αντιπολίτευσης, θα πρέπει να μας αφορούν. Από την άποψη αυτή, οι εκλογές της 9ης Ιουνίου ίσως σηματοδοτήσουν πολλά και σημαντικά για την επόμενη τριετία. Κυρίως, θα κρίνουν την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ έως τις επόμενες εθνικές εκλογές. Συγχωνεύσεις, ανακατατάξεις, αμφισβητήσεις και αναδυόμενες προσωπικές φιλοδοξίες θα μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον, ανάλογα με τα ποσοστά. Με τις ευρωεκλογές θα κλείσει και μια περίοδος μανίας καταδίωξης. «Φαντάσματα» που ήταν στην επικαιρότητα όλο το προηγούμενο διάστημα, θα ζυγιστούν (και πάλι) στην κάλπη και θα σταλούν τα αντίστοιχα μηνύματα και θα κριθεί αν θα συνεχίσουμε να ζούμε με μίζερες διαβολές, καχυποψία, συνωμοσιολογίες και τοξικότητα. Και θα μετρηθεί η τακτική των κομμάτων που «διαβάζουν» την κοινωνία, έχοντας πάντα να καταγγείλουν κάτι.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι αδιάφορες φαινομενικά ευρωεκλογές πολλά θα σηματοδοτήσουν και ακόμη περισσότερα θα κρίνουν. Αρκεί να μην απέχουμε.
του Φώτη Σιούμπουρα
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
