Υπάρχει ένα ανέκδοτο με τουρίστες από την Κίνα: «Από το υπουργείο Τουρισμού ανακοινώθηκε ότι είχαμε αύξηση των τουριστών από την Κίνα κατά 100%. Πέρσι είχαν έρθει 2 και φέτος 4!». Με απλή αριθμητική, το υπουργείο Τουρισμού είχε δίκιο να επαίρεται για τη μεγάλη αύξηση του τουριστικού ρεύματος από την Κίνα.
Με αποχή στο 60% του εκλογικού σώματος τις τελευταίες εκλογές, είναι δυνατόν να εξαχθούν πολιτικά συμπεράσματα; Ποιος νιώθει υπερήφανος;
Στις δηλώσεις όλων των πολιτικών αρχηγών, έγινε προσπάθεια να εμφανιστούν ως νικητές με βάση τις δικές τους αναλύσεις των ποσοστών. Κάτι σαν τις φοιτητικές εκλογές. Ο ένας μέτραγε τις μονάδες που έχασε ο άλλος, ο τρίτος μέτραγε την αύξηση των δεκαδικών που πήρε!
Στο μόνο το οποίο συμφώνησαν ήταν στην άνοδο των κομμάτων της Ακροδεξιάς.
Το γεγονός ότι οι πολίτες-ψηφοφόροι τούς γύρισαν την πλάτη και δεν πήγαν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, το απέδωσαν στον «καύσωνα», στις παραλίες και στην κούραση των πολιτών από τις πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις σε μια χρονιά. Δεν τους πέρασε ούτε κατά διάνοια από το μυαλό ότι το θηριώδες ποσοστό της αποχής οφείλεται στην απογοήτευση που αισθάνονται οι πολίτες και στη γενικότερη απόρριψη του πολιτικού συστήματος.
Τα μεγάλα προβλήματα, όπως η ακρίβεια στα τρόφιμα, στην ενέργεια, στην υγεία, το μεταναστευτικό, το δημογραφικό, καθώς και η αλαζονεία του 41%, έθρεψαν συμπεριφορές οργής, θυμού, υπεροψίας και προκάλεσαν αίσθηση απομάκρυνσης των πολιτών από τους πολιτικούς. Πολίτες και πολιτικοί, δύο ξένοι στην ίδια χώρα.
Οι πολιτικοί έπαψαν να εμπνέουν τους πολίτες και οι πολίτες δεν τους εμπιστεύονται πλέον. «Δεν αρέσουμε», όπως διατύπωσε κάποτε η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη. Με ορατά τα αποτελέσματα την επόμενη ημέρα. Ανασχηματισμός, ανακατωσούρα, εσωκομματική «φαγωμάρα».
Τα τρία μεγάλα κόμματα, για να προχωρήσουν μπροστά, θα πρέπει να παραδεχτούν τη μικρή ή τη μεγάλη απώλεια του αριθμού των ψηφοφόρων τους. Ό,τι άλλο λένε οι εκπρόσωποί τους, στα πάνελ και τις συνεντεύξεις, απλά υποτιμούν τη νοημοσύνη των πολιτών.
Οι πολίτες γνωρίζουν ότι όποιος ανασχηματισμός και αν γίνει, δομικός, διορθωτικός, διαχειριστικός, μεγάλος ή μικρός, δεν πρόκειται να διορθωθούν τα προβλήματα. Χρειάζεται ανασχηματισμός στις πολιτικές που ακολουθούνται και όχι μόνο των προσώπων.
Ακόμη, αιθεροβάμονες είναι όσοι πιστεύουν ότι θα υπάρξουν συνεργασίες πολιτικών κομμάτων, όσο υπάρχουν αρχηγοί με υπέρμετρες προσωπικές φιλοδοξίες. Εδώ, κάθε αρχηγός πολιτικού κόμματος και Ινστιτούτο!
του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγος, συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.)
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
