Ο Απόστολος Πάνας, βουλευτής Χαλκιδικής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, σε μια κρίσιμη συγκυρία για το κόμμα του, αποκωδικοποιεί τα μηνύματα που εστάλησαν κατά τη διάρκεια της μαραθώνιας συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής, υποστηρίζοντας ότι εκείνο που πρέπει να πρυτανεύσει είναι η ψυχραιμία στον πολιτικό διάλογο, ενώ προτείνει εξωστρέφεια και αυτοπεποίθηση καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.
Αναφορικά με τη «βροχή» υποψηφιοτήτων, κάνει λόγο για πλουραλισμό και σημειώνει με νόημα πως «εάν συνοδεύεται από πλουραλισμό πολιτικών θέσεων και προτάσεων, προφανώς ενισχύει τη διαδικασία και φυσικά δε την απαξιώνει». Παράλληλα, αποφεύγει να καταλογίσει ευθέως ευθύνες στην παρούσα ηγεσία σε ό,τι αφορά την πορεία του κόμματος και υπογραμμίζει με νόημα ότι «φυσικά και όλα δεν είναι θέμα ηγεσίας. Η ευθύνη είναι συλλογική αλλά συγχρόνως και αναλογική, σε σχέση με τον ρόλο που έχει ο καθένας στην παράταξη».
Ποια είναι τα μηνύματα που εστάλησαν από τη μαραθώνια συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής;
Κοιτάξτε, βρισκόμαστε σε μια πολύ κρίσιμη πολιτική συγκυρία για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και συνολικά για το μέλλον της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να συζητήσουμε πολιτικά με επιχειρήματα, με εξωστρέφεια και αυτοπεποίθηση.
Η πρόσφατη Κεντρική Επιτροπή, παρόλο που προήλθε ύστερα από δύο πολύ έντονες εβδομάδες, κατόρθωσε και κατέληξε σε έναν οδικό χάρτη. Το μείζον στην επικείμενη εσωκομματική μας διαδικασία είναι να επικρατήσουν ο πολιτικός διάλογος, οι θέσεις και οι προτάσεις. Μια μαζική διαδικασία, η οποία θα κάνει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ακόμη πιο ισχυρό.
Θεωρείτε ότι η «βροχή» υποψηφιοτήτων για την ηγεσία του Κινήματος μπορεί να οδηγήσει σε απαξίωση την εκλογική διαδικασία;
Ο πλουραλισμός υποψηφιοτήτων, εάν συνοδεύεται από πλουραλισμού πολιτικών θέσεων και προτάσεων, προφανώς ενισχύει τη διαδικασία και φυσικά δεν την απαξιώνει. Άλλωστε και πριν τρία σχεδόν χρόνια υπήρξαν έξι υποψήφιοι και καταλήξαμε σε μια μαζική ελκυστική διαδικασία πρότυπο για πολιτικό κόμμα. Είμαι πεπεισμένος ότι κάτι τέτοιο θα το πετύχουμε και αυτήν τη φορά.
Χρειαζόμαστε άλλωστε μία πολιτική επανεκκίνηση, που θα εστιάσει στην ουσιαστική ενότητα του χώρου, την πολιτική του ευρύτητα και τη διεισδυτικότητα σε κοινωνικά ακροατήρια που δεν μας είχαν μέχρι σήμερα ως εκλογική επιλογή.
Τι έχει πάει λάθος και έχει φουντώσει αυτό το κύμα αμφισβήτησης;
Το ΠΑΣΟΚ από το 2012 και μετά διάνυσε μία τεράστια πολιτική έρημο. Πράγματι, τα τελευταία χρόνια είχαμε μια άνοδο, όπου η συνεισφορά του Νίκου Ανδρουλάκη στην ενδυνάμωση της παράταξης ήταν σημαντική.
Οι συνθήκες όμως, όπως έχουν διαμορφωθεί, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο με την άνοδο της Ακροδεξιάς και την αλλαγή του πολιτικού χάρτη ακόμα και στη χώρα μας, δημιουργούν νέες προκλήσεις. Στις προκλήσεις αυτές πρέπει να απαντήσουμε πολιτικά και όχι μόνο με βάση τα πρόσωπα.
Πρέπει να αποφασίσουμε αν θα διαμορφώσουμε ένα μέτωπο πλειοψηφικού ρεύματος. Να απαντήσουμε στις προκλήσεις της εποχής διαμορφώνοντας μια νέα συλλογικότητα.
Τελικά, όλα είναι θέμα ηγεσίας;
Φυσικά και όλα δεν είναι θέμα ηγεσίας. Η ευθύνη είναι συλλογική αλλά συγχρόνως και αναλογική, σε σχέση με τον ρόλο που έχει ο καθένας στην παράταξη.
Είναι χρέος όλων να συζητήσουμε πολιτικά με επιχειρήματα, να μην παίξει κανείς με τις αγωνίες και τις προσδοκίες των πολιτών, ώστε το ΠΑΣΟΚ να γίνει καταλύτης για αλλαγές και λύσεις στα εμπόδια και τα προβλήματα της καθημερινότητας, όπως τα έχει διαμορφώσει η υφιστάμενη κυβερνητική πολιτική. Ο στόχος δεν μπορεί να περιορίζεται ποτέ και για κανέναν εντός των παραταξιακών τειχών. Οφείλει να αφορά την κοινωνία, που δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου.
Πόσο εφικτός είναι ο κίνδυνος να γίνει το ΠΑΣΟΚ, από κόμμα, συνιστώσα;
Δεν νομίζω ότι υφίσταται καν η συγκεκριμένη συζήτηση. Το ΠΑΣΟΚ έχει μια μακρά πολιτική πορεία, άντεξε και δυνάμωσε σε δύσκολες συνθήκες, είναι αδιαπραγμάτευτος ο αυτόνομος χαρακτήρας του.
Συνέντευξη στον Αντώνη Ι. Αντωνόπουλο
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
