Μπορεί να εξαρθρώθηκαν δύο κυκλώματα «βρώμικων» εφοριακών,
όμως το παιχνίδι έχει… ανοίξει και περιλαμβάνει,
προστασία, μπράβους και πάρα πολλά εκατομύρια!
Πριν από λίγες ημέρες συζητούσα με έναν φίλο για την σπείρα των εφοριακών εκβίαζε επιχειρηματίες… Κάποια στιγμή μου είπε ότι θα έπρεπε να μιλήσω με έναν «γνωστό του» που ξέρει τα πράγματα από μέσα. Μετά από αρκετή «διαπραγμάτευση» το ραντεβού κανονίστηκε και έτσι η συνάντηση έγινε κάπου στα νότια…
Καλοντυμένος, καλογυμνασμένος γύρω στα 40 με αέρα επιχειρηματία με χαιρέτησε ευγενικά και πριν καθίσει με παρακάλεσε αν μπορούσαμε να αλλάξουμε θέση! Κατάλαβα αμέσως ότι ήθελε να έχει την πλάτη του στον τοίχο για… ευνόητους λόγους!
Αφού έγινα οι πρώτες συστάσεις και μια σύντομη συζήτηση «περί ανέμων και υδάτων πολλών» μου είπε:
«Όχι ονόματα, όχι φωτογραφίες»!
Δεν είχα λόγο να μην συμφωνήσω και ξεκινήσαμε…
Τι δουλειά κάνεις;
«Είμαι μεσίτης και ασχολούμαι κυρίως με επαγγελματικά ακίνητα. Αλλά επειδή είναι πολύ ανταγωνιστική η δουλειά και οι επαγγελματίες προσπαθούν να μην μας χρησιμοποιούν, γιατί θα πρέπει -αν τους κλείσουμε τον ενοικιαστή- να μας πληρώσουν ένα ενοίκιο, το παλεύουν μόνοι τους, οπότε με δύο «συνεργάτες» κάνουμε έχουμε και κάποιες άλλες… δραστηριότητες!»
Πρέπει να πω ότι με εντυπωσίασαν το πόσο σωστά ελληνικά μιλούσε και πόση προσοχή έδινε σε όλες τις λέξεις που χρησιμοποιούσε οπότε τον ρώτησα τι έχει σπουδάσει:
«Έχω σπουδάσει οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς» μου είπε και μου διευκρίνισε ότι «μου αρέσουν τα νούμερα αλλά σιχαίνομαι τα λογιστικά»…
Και τι άλλες «δραστηριότητες» έχετε με τους συνεργάτες σου;
«Λύνουμε προβλήματα» ήταν η αφοπλιστική του απάντηση!
«Σαν τι προβλήματα δηλαδή» ρώτησα με κάποια… αφέλεια;
«Κοίτα» μου λέει, «η νύχτα είναι πολύ δύσκολο πράγμα και από τότε που μπήκαν και αλλοδαποί στο “παιχνίδι” χάθηκε η ηρεμία και ο ρομαντισμός… Οι ξένοι είναι βίαιοι, είναι αχόρταγοι και κάποιες φορές αδίστακτοι. Οπότε εμείς φροντίζουμε οι επαγγελματίες να έχουν το μυαλό τους στην δουλειά τους και όχι στο ποιος θα τους την “πέσει” και θα τους διαλύσει το μαγαζί… Παρέχουμε δηλαδή κάποιου είδους ασφάλεια που η πολιτεία δεν μπορεί!»
«Με λίγα λόγια “πουλάτε” προστασία αλλά μιλώντας ελληνικά;»
«Πες το κι έτσι… Όμως εμείς δεν προκαλούμε το πρόβλημα, εμείς το λύνουμε! Δεν καταφεύγουμε σε μεθόδους άλλων εποχών ούτε έχουμε λόγο να πάμε και να απειλήσουμε τον μαγαζάτορα για να βγάλουμε μερικά ευρώ. Κάνουμε μια κουβέντα εξηγούμε τα δεδομένα και μετά ο μαγαζάτορας αποφασίζει. Πολιτισμένοι άνθρωποι είμαστε και -πίστεψέ με- εκεί έξω υπάρχουν πολλοί και λογικοί πελάτες υπάρχουν που ξέρουν το συμφέρον τους».
Ναι αλλά γι’ αυτό υπάρχουν οι επίσημες αρχές…
«Αυτή είναι η εύκολη απάντηση… Σκέψου πόσα αστυνομικά τμήματα υπάρχουν, πόσοι αστυνομικοί υπάρχουν -εκπαιδευμένοι, όχι δημόσιοι υπάλληλοι- και πόσα μαγαζιά και έλα μετά να μου πεις εσύ για επίσημες αρχές! Εμείς κάνουμε αυτό που δεν μπορούν να κάνουν οι επίσημες αρχές αν καταλαβαίνεις τι εννοώ…»
Δεν είχα σκοπό να συνεχίσω αυτή τη συζήτηση μια και αφενός δεν περίμενα να μάθω τώρα τι σημαίνει «προστασία» και αφετέρου το θέμα μου ήταν άλλο: Η συνεργασία με τους εφοριακούς…
Για πες μου τώρα, οι εφοριακοί πως μπαίνουν στην «εξίσωση»;
«Αυτό λοιπόν είναι η μεγάλη “μπίζνα”! Εδώ είναι τα πολλά λεφτά… Όταν ξεκινήσαμε είμασταν 5 συνεργάτες. Τώρα μείναμε τρείς διότι κάποιοι “ξεστράτησαν”…»
Τι εννοείς;
«Άκου πως παίζεται το παιχνίδι: Κάποιοι λοιπόν που κάνουν την ίδια δουλειά με μας, «λοκάρουν» κάποια μαγαζιά που έχουν θεματάκια με την εφορία… Ξέρεις, πειραγμένες ταμειακές, δεν κόβουν αποδείξεις, έχουν ανασφάλιστο προσωπικό και τέτοια. Αυτοί λοιπόν έχουν κάποιον φίλο εφοριακό που του “δίνουν” τον επιχειρηματία. Οι ελεγκτές -μιλημένοι πάντα- πηγαίνουν στο μαγαζί κάνουν τον έλεγχο και κόβουν το πρόστιμο. Και εκεί μπαίνουν οι «ρουφιάνοι» και αρχίζουν τις εξυπηρετήσεις με το ανάλογο αντίτιμο…»!
Και γιατί μου είπες ότι είσασταν 5 και τώρα τρείς; Οι δύο πήγαν με τους εφοριακούς;
«Ακριβώς! Εγώ ρουφιάνος δεν είμαι ούτε θα πάω να “δώσω” τον επιχειρηματία για να βγάλω λίγα φράγκα παραπάνω… Αυτό είναι ντροπή!»
Και για τι ποσά μιλάμε;
«Παίζει… ανάλογα με την παράβαση και πόσο του χρεώνουν για μηνιάτικο. Αλλά μιλάμε για πολλά λεφτά. Μην ξεχνάς ότι στο παιχνίδι είναι πολλοί και μετράει το τι μαγαζί είναι και που είναι!»
Και υπάρχουν πολλές τέτοιες «συνεργασίες»;
«Εγώ ξέρω τουλάχιστον 5 μόνο στην Αττική. Βάλε νησιά, άλλες μεγάλες πόλεις, νύχτα και μέρα, γιατί δεν είναι μόνο η εστίαση αλλά διάφορες επιχειρήσεις και κάνε την πράξη… Άμα σου λέω μεγάλη “μπίζνα” το εννοώ. Πιάσανε δύο ομάδες και μπράβο τους, αλλά το πράγμα έχει ξεφύγει και βρωμάει από παντού!»
Έμεινε λίγο σιωπηλός και συνέχισε:
«Αυτό που κάνω εγώ δεν είναι ότι καλύτερο και ότι πιο νόμιμο… Όμως οι συνεργάτες μου και εγώ έχουμε ηθική. Λίγα λεφτά από πολλούς και όχι αρπάζουμε όσα περισσότερα μπορούμε με όποιο κόσμος και όποια μέθοδο! Και αν κάποιος δεν έχει ένα μήνα να μας δώσει “καλή καρδιά”, θα τα πάρουμε τον επόμενο. Ναι δεν είναι -ίσως- νόμιμο, αλλά είναι μια επιχειρηματική συμφωνία και σε τέτοιες συμφωνίες δεν χωράνε ούτε μπραβιλίκια ούτε ρουφιανιές. Γι’ αυτό από 5 μείναμε 3…»
Τι εννοείς λέγοντας «ίσως δεν είναι νόμιμο»; Το «ίσως» με μπερδεύει…
Γέλασε και μου απάντησε: «Η φρουρά που έχει κάποιος έξω από το σπίτι του είναι νόμιμη; Ναι είναι… Οι σεκιουριτάδες που είναι μέσα στα μαγαζιά είναι νόμιμοι; Ναι είναι… Εγώ που προστατευω κάποιους επιχειρηματίες είμαι νόμιμος; Κατά μια έννοια είμαι αφού δεν κάνω μπραβιλίκια και τέτοια! Απλά δεν φορολογούμαι για τα λεφτά που παίρνω… Ε, εδώ είναι η παρανομία. Και πίστεψέ με, κανείς από εμάς δεν έχει όπλο, κανείς δεν έχει χτυπήσει, κάψει ή σπάσει μαγαζί και μπορείς να ρωτήσεις όποιον θέλεις στην πιάτσα… Εμείς είμαστε “παιδιά” του …. (είπε το όνομα ενός πολύ γνωστού “αφεντικού” των νοτίων προαστείων) που πάντα έτσι έκανε τις δουλειές του. Ετσι μάθαμε και έτσι πορευόμαστε. Σε προκαλώ να ρωτήσεις όποιον θέλεις… Για να μην σου πω ότι κάποιοι πελάτες μας έχουν συστήσει και σε άλλους!»
Η συζήτησή μας συνέχισε για αρκετή ώρα ακόμα με «κουβέντες» που δεσμεύτηκα να μην δημοσιοποιήσω. Δεν θα γίνω δικαστής, δεν θα κρίνω αν είναι επιχειρηματίας ή εγκληματίας, αν είναι παράνομος ή νόμιμος. Εγώ κατέγραψα μια κουβέντα με μόνο συμπέρασμα ότι η βρωμιά δεν σταματά στα δύο κυκλώματα που εξαρθρώθηκαν, πάει πιο βαθιά, πολύ βαθιά!
Και όπως είπε αυτός που είχα για -σχεδόν- δύο ώρες απέναντί μου:
«Είναι πολύ μεγάλη η μπίζνα και πολύ βρώμικη…»