Η Ευαγγελία Λιακούλη, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στον νομό Λάρισας, αποκωδικοποιεί στην «Ρ» τα μηνύματα της εσωκομματικής κάλπης, απαντά γιατί η δεύτερη φορά του Νίκου Ανδρουλάκη μπορεί να είναι καλύτερη από την πρώτη και δίνει τη δική της οπτική για το πώς μπορεί να γίνει η σύνθεση της νέας ανθρωπογεωγραφίας του ΠΑΣΟΚ.
Πώς αποκωδικοποιείτε τα μηνύματα που έστειλαν οι εσωκομματικές κάλπες του ΠΑΣΟΚ τόσο για το εσωτερικό του κόμματος όσο και για τη βάση;
Ας ξεκινήσουμε από μια παραδοχή: και οι 6 συνυποψήφιοι-ες για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ διακρίθηκαν για την εξωστρέφεια και τη δυναμικότητά τους καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Με τη λήξη του α’ γύρου διαφάνηκε ωστόσο πως ειδικά οι τέσσερις από αυτούς κατάφεραν να έχουν σημαντικό και κοντινό μεταξύ τους εκλογικό αποτύπωμα στη βάση των μελών και των φίλων του ΠΑΣΟΚ. Τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής στοιχειοθετούν και καταγράφουν ανάγλυφα το μωσαϊκό όλων σχεδόν των τάσεων, κινήσεων και «φυλών» του ΠΑΣΟΚ και της πραγματικής απήχησης του κάθε υποψηφίου. Και αυτό συνέβη με ένα ρεκόρ συμμετοχής της τάξης των 300.000 πολιτών – αριθμός που δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος σε μια περίοδο αυξημένης αποχής από τις κάθε είδους εκλογικές διαδικασίες, με αποκορύφωμα τις πρόσφατες ευρωεκλογές. Ό,τι και να ακολουθήσει εφεξής, αυτές οι 300.000 δημοκρατικών πολιτών θα πρέπει να διαφυλαχθούν πρωτίστως από τον εκ νέου πρόεδρο Νίκο Ανδρουλάκη και από τους συνυποψηφίους του ως «κόρη οφθαλμού» και ως πολύτιμη «μαγιά» για όσα σημαντικά μέλλονται να ακολουθήσουν. Η δε κατανομή της πρώτης Κυριακής -που είναι και πιο ενδεικτική απ’ ό,τι του αναπόφευκτου «διπολισμού» της δεύτερης- καταδεικνύει πως ο δρόμος για την καθιέρωση του ΠΑΣΟΚ ως κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αρχικά και στη συνέχεια ως φορέα υλοποίησης εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης απέναντι στη ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη είτε θα συμβεί μέσω του τριπτύχου «Ενότητα, Σύνθεση και Διεύρυνση» -στο οποίο δεσμεύτηκε ρητά και δημόσια ο νέος πρόεδρος- είτε δεν θα συμβεί καθόλου.
Γιατί η «δεύτερη φορά Ανδρουλάκης» μπορεί να είναι καλύτερη;
Γιατί καταρχάς το αξίωμα «επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως» μέχρι σήμερα σπανίως εμφανίζει… εξαιρέσεις! Αλλά και γιατί ο Νίκος Ανδρουλάκης έδειξε και αυτήν τη φορά ότι αποτελεί έναν ηγέτη με ισχυρές οργανωτικές δεξιότητες και αντίληψη των εκλογικών ισορροπιών, που του εξασφάλισαν άλλωστε και την καθαρή νίκη στις πρόσφατες εκλογές. Με αυτή την οργανωτική δύναμη και την εσωτερική ισορροπία, εφαρμόζοντάς τες όχι μόνο στις εκλογές αλλά και στη νέα πορεία, είμαι αισιόδοξη ότι θα πετύχει τον στόχο του. Επιπλέον, είμαι βέβαιη ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει αντιληφθεί τη μεγάλη αποστολή που του έχει εκ νέου ανατεθεί, όπως και το σύνθετο έργο που καλείται να επιτελέσει ώστε να καταφέρει η παράταξή μας, που είναι το σπίτι όλων μας, να συγκροτήσει μεγάλες κοινωνικές συμμαχίες και να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας. Για μια νικηφόρα πορεία όμως απαιτούνται μεγαλοψυχία, υψηλή στοχοθεσία και ανοχή στη διαφορετικότητα όχι μόνο από τον πρόεδρο αλλά από όλους μας – το τονίζω αυτό ιδιαίτερα!
Ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες για το επόμενο διάστημα ώστε να μη χαθεί αυτό το θετικό momentum που έχει δημιουργηθεί για το κόμμα σας;
Καταρχάς, θα πρέπει να εξαλειφθεί εφεξής κάθε έλλειμμα συλλογικότητας στη λειτουργία μας, δεδομένου ότι η παράταξη αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, τα «κύτταρα» του οποίου δεν μπορεί να παραμένουν αποξενωμένα μεταξύ τους, αφού έτσι αδρανούν και αφυδατώνονται. Συνεπώς η Κοινοβουλευτική Ομάδα και τα όργανα -Πολιτικό Συμβούλιο και Κεντρική Επιτροπή- θα πρέπει να συνεδριάζουν συχνά δημιουργώντας μια διάδραση μεταξύ τους, ένα «πολιτικό κέντρο» το οποίο θα συζητά και θα αποφασίζει, τουλάχιστον για τα σπουδαία και τα μεγάλα, με σοβαρή προετοιμασία και τεκμηρίωση. Επιπλέον, θα πρέπει να επανακαθοριστεί η λειτουργία της ΚΟ, από τη στιγμή που αποτελεί την εμπροσθοφυλακή της παράταξης, έχοντας δυνατότητα τεράστιου εύρους κινήσεων και σε πολλά πεδία. Το κοινοβουλευτικό έργο θα πρέπει να συνεχίσει να παράγεται με εντεινόμενους ρυθμούς, ενώ οι βουλευτές-μέλη της να συντονίζονται σε δράσεις με το ίδιο το κόμμα, δεδομένου ότι, όποτε αυτές οι συνέργειες έγιναν, πέτυχαν. Επίσης, η οργανωμένη εξωστρέφεια της ΚΟ και η σύνδεσή της με συλλογικότητες και κοινωνικές ομάδες είναι αδήριτη ανάγκη στη δική μου οπτική. Όταν ανέλαβα τη θέση της γραμματέως της ΚΟ κατέθεσα στον πρόεδρο ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που αναλύει κάθε πτυχή λειτουργίας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, μέσα κι έξω από το Κοινοβούλιο, με εξειδικευμένες πρωτοβουλίες και δράσεις, εξωστρέφεια, συγκεκριμένες κατευθύνσεις και στοχοθέτηση. Είναι πλέον η ώρα αυτό το σχέδιο να μπει σε εφαρμογή και θα επιμείνω σε αυτό. Διότι μόνο έτσι μπορούν να γίνουν πολύ σοβαρά πράγματα, αν απελευθερωθούν όλες οι δημιουργικές δυνάμεις εντός της παράταξης και συναποτελέσουν μέρος μιας συνολικής παραγωγικής διαδικασίας. Τέλος, σοβαρή δουλειά οφείλουμε να κάνουμε και ως προς το όραμά μας για την ελληνική κοινωνία, καθώς και τη στρατηγική υλοποίησής του, αφού αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια κρίθηκε από τους πολίτες πως δεν ήμασταν αρκετά σαφείς, όπως άλλωστε φάνηκε και από τα αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών, που αποτέλεσαν και τη θρυαλλίδα των μετέπειτα εσωκομματικών εξελίξεων.
Θεωρείτε ότι η νέα ανθρωπογεωγραφία που έχει διαμορφωθεί στο ΠΑΣΟΚ θα αποτελέσει έναν νέο πόλο και τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τη μελλοντική πορεία του Κινήματος;
Εδώ και χρόνια οι χιλιάδες πολίτες, μέλη, φίλοι, στελέχη και θεσμικά πρόσωπα, όχι μόνο με τη συμμετοχή τους στις εσωκομματικές διαδικασίες, αποτελούν έναν διακριτό πόλο στα πράγματα της χώρας, αφού δίνουν καθημερινά τεράστιο αγώνα στην Αυτοδιοίκηση, στο συνδικαλιστικό κίνημα και στους χώρους δουλειάς, όπως και σε κάθε λογής συλλογικότητες, εμπλουτίζοντας με τη δράση τους και τη δύναμή τους το σύνολο του χώρου μας. Αυτές οι εκατοντάδες χιλιάδες προοδευτικών-δημοκρατικών πολιτών, καταθέτοντας σπουδαίες ιδέες και εμπειρίες στους επιμέρους τομείς τους, δεν πρέπει να χαθούν. Δεν πρέπει να νιώσουν ματαιωμένοι στη δίνη των εσωτερικών περιχαρακώσεων, της εσωστρέφειας ή του ετεροπροσδιορισμού. Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από όλα αυτά. Αυτό τον μεγάλο πλούτο της φυσικής τους παρουσίας αλλά και της συνολικής συνισταμένης των δράσεών τους πρέπει τώρα να αξιοποιήσουμε όλοι μαζί, ενωμένοι όχι μόνο κατ’ επίφαση αλλά κατ’ ουσίαν, πραγματοποιώντας υπέρβαση από τους μικροϋπολογισμούς και τις πρόσκαιρες πικρίες που μια εσωκομματική διαδικασία αναπόφευκτα συνεπάγεται και επικεντρωμένοι στο μεγάλο, το ωραίο και το αληθινό της πραγματικής αποστολής μας. Και αυτό δεν είναι άλλο από την πορεία νίκης έναντι της ΝΔ του κ. Μητσοτάκη και των πολιτικών του, που οδήγησαν τους πολλούς, τους αδύναμους και τους μη προνομιούχους σε μια πρωτοφανή δυστοπία, αποστερώντας από αυτούς κάθε ελπίδα. Και είναι χρέος να νικήσουμε όχι για να «κυβερνήσει ξανά το ΠΑΣΟΚ» αλλά για να ξαναβρούν αξιοπρέπεια οι άνθρωποί μας και περηφάνια η πατρίδα μας.