Στον «μύθο των Δαναΐδων» παραπέμπουν τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, με αποκορύφωμα τα διαδραματισθέντα το περασμένο Σαββατοκύριακο, με τις αντιμαχόμενες ομάδες των στελεχών του να προσπαθούν με κάθε μέσο να κρατήσουν ζωντανό το μέχρι χθες κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Όπως οι κόρες του Δαναού, οι Δαναΐδες, καταδικάστηκαν μετά τον θάνατό τους και την κάθοδό τους στον Άδη να μεταφέρουν και να ρίχνουν αιώνια νερό σε ένα πιθάρι με τρύπες («τετρημένον πίθον»), έτσι και στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, τα στελέχη του «καταδικάζονται» επί της ουσίας να κουβαλούν πολιτικό νερό σε «τετρημένον πίθον» (τρύπια πιθάρια), για να κρατήσουν όρθιο το κόμμα. Μόνο που μάταιος κόπος. Το… κόσκινο είναι τρύπιο, μπάζει από παντού και σωτηρία δεν διαφαίνεται.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στα πρόθυρα διάλυσης και το ξέρουν όλοι. Φάνηκε ήδη από τις εκλογές που έγιναν το περασμένο Σαββατοκύριακο για την ανάδειξη συνέδρων ενόψει του Συνεδρίου του κόμματος, που αρχίζει σήμερα και ολοκληρώνεται (αν ολοκληρωθεί) την Κυριακή. Παρά τις διακηρύξεις περί ενότητας και ότι την επόμενη μέρα του Συνεδρίου και κυρίως την επαύριον της εκλογής προέδρου το κόμμα θα ανασυνταχθεί, το κλίμα έχει επιδεινωθεί. Τα όσα τραγελαφικά έγιναν το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, με καταγγελίες για παρατυπίες και νοθεία και τα επεισόδια σε ορισμένες οργανώσεις, φώτισαν το χάσμα που χωρίζει τις δύο πλευρές: τον πρώην πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη και τους υποστηρικτές του και τους «87».
Κυρίως όμως φάνηκε πως αυτές οι δύο πλευρές δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Αρκεί να έβλεπε κανείς τις διαρροές και τα non papers για το ποια πλευρά εκλέγει πόσους συνέδρους και καταλάβαινε πόσο κωμικό ήταν όλο αυτό. Θύμιζε φοιτητικές εκλογές, με την κάθε πλευρά να δίνει τα δικά της στοιχεία. Κυριολεκτικά τραγελαφικές καταστάσεις. Βέβαια οι διασπάσεις, οι αλληλοεπιθέσεις και γενικά όλο αυτό το ξεφτιλίκι μπορεί να έχουν ως κομβικό χρονικό σημείο την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κορυφώθηκαν με την εμφάνιση και την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στην αρχηγία. Επί έναν χρόνο τώρα, τα μαλλιοτραβήγματα δεν περνούσαν απαρατήρητα, αφού και ο νέος αρχηγός, χωρίς να παράγει πολιτική, έδινε συνεχώς αφορμή για κουτσομπολιό. Και φτάσαμε σήμερα στο σημείο να έχουν ξεγράψει τον πρώην αρχηγό τους, τον Αλέξη Τσίπρα, ακόμη και οι παλιοί δικοί του.
Με βάση την εικόνα που υπάρχει, τις συζητήσεις, τις κινήσεις και τις επιδιώξεις των διαφόρων πλευρών, η διάσπαση είναι δεδομένη. Απλά εξελίσσεται αργά και βασανιστικά για τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένας αργός θάνατος, με ό,τι αυτό σημαίνει.
Και αυτό που διαπιστώνει κανείς, ανεξάρτητα από το ποια είναι η άποψη που έχει για τον ΣΥΡΙΖΑ και το πώς πολιτεύτηκε τα τελευταία χρόνια, είναι ότι οδεύει προς τον πολιτικό θάνατο και η ανάστασή του είναι ιδιαίτερα δύσκολη έως αδύνατη.
του Φώτη Σιούμπουρα
