Καθημερινότητα, σενάρια ανασχηματισμού, εσωκομματικές γκρίνιες,
επιλογή ΠτΔ αλλά και δημοσκοπική άνοδος του ΠΑΣΟΚ
Αντιμέτωπος με τέσσερις και μία «εστίες» προβληματισμού για τη ΝΔ είναι ο πρωθυπουργός, στο νέο πολιτικό τοπίο που αναδύεται μετά τις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ, τη νέα διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την αντανάκλαση της νίκης Τραμπ στην εγχώρια πολιτική σκηνή.
Η συγκυρία είναι κρίσιμη, καθώς η ΝΔ παραμένει μεν κυρίαρχη πολιτική δύναμη, αλλά στις τελευταίες δημοσκοπήσεις η διαφορά της από το ΠΑΣΟΚ έπεσε για πρώτη φορά σε μονοψήφιο αριθμό, ενώ και κάποια από τα κόμματα που κινούνται στα δεξιά της δείχνουν δυνατότητα περαιτέρω αύξησης της εκλογικής τους επιρροής.
Το «ντόμινο» της ακρίβειας
Η πρώτη «εστία» είναι οι συνέπειες της ακρίβειας και του πληθωρισμού στον οικονομικό προγραμματισμό των νοικοκυριών, οι οποίες αποτελούν τον κατεξοχήν λόγο για τον οποίο ένα σημαντικό κομμάτι ψηφοφόρων του λεγόμενου Κέντρου έχει απομακρυνθεί το τελευταίο διάστημα από τη ΝΔ. Όπως έχει φανεί, τόσο από τις πρωτοβουλίες που λαμβάνονται με αιχμή το νέο φορολογικό νομοσχέδιο όσο και από τις δημόσιες παρεμβάσεις του πρωθυπουργού, η κυβέρνηση έχει απόλυτη επίγνωση ότι τα απόνερα της ενεργειακής κρίσης και οι πληθωριστικές πιέσεις, που έχουν κάνει την εμφάνισή τους τα τελευταία δύο χρόνια, εξανεμίζουν ένα σημαντικό μέρος του θετικού αντίκτυπου που έχουν για τους πολίτες τα μέχρι σήμερα μέτρα αύξησης μισθών και συντάξεων και περαιτέρω μείωσης της φορολογίας. Η εικόνα αυτή, άλλωστε, αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος, με τις έρευνες να εντοπίζουν ένα σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων της λεγόμενης μεσαίας τάξης στην «γκρίζα» ζώνη των αναποφάσιστων. Ο Κυρ. Μητσοτάκης, σε πείσμα όσων εισηγούνται δεξιά στροφή της κυβέρνησης, παραμένει πεπεισμένος ότι το «παιχνίδι» κρίνεται στο Κέντρο και στη σχέση της ΝΔ με τους ψηφοφόρους της μεσαίας τάξης. Και όπως τονίζουν συνεργάτες του, τα επόμενα χρόνια έως τις εθνικές εκλογές του 2027, θα υλοποιηθούν όλες οι προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβερνητικής παράταξης, προκειμένου να βελτιωθεί δραστικά η καθημερινότητα των πολιτών και να διατηρηθεί η πολιτική σταθερότητα στη χώρα.
Ο γρίφος του ΠτΔ
Η δεύτερη «εστία» είναι η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία τοποθετείται χρονικά στις αρχές του νέου έτους και είναι πιθανό να επηρεάσει τις πολιτικές ισορροπίες. Ο πρωθυπουργός βρίσκεται ενώπιον του διλήμματος να επιλέξει πρόεδρο από τα «σπλάχνα της ΝΔ», ώστε να μην υπάρξουν εσωκομματικές αναταράξεις, ή να συνεχίσει την πολιτική παράδοση που θέλει το εκάστοτε κυβερνητικό κόμμα να προτείνει πρόσωπο από το αντίπαλο ιδεολογικό στρατόπεδο. Πρώτη και επικρατέστερη, όπως λέει το παρασκήνιο, επιλογή για τον πρωθυπουργό είναι να επιλέξει υποψήφιο Πρόεδρο από την παράταξή του, ώστε να συσπειρώσει το σύνολο της ΝΔ και να μην υπάρξουν διαρροές «γαλάζιων» βουλευτών. Σε αυτή την περίπτωση, πιθανότερος υποψήφιος είναι ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας. Δεύτερη επιλογή είναι να επιλέξει πρόσωπο εκτός της στενής κομματικής επιρροής, από τον ευρύτερο χώρο, που δεν θα διχάζει τη «γαλάζια» Κοινοβουλευτική Ομάδα αλλά θα τον ψηφίζει και το ΠΑΣΟΚ. Τέτοια πρόσωπα θα μπορούσαν να είναι ο Γιάννης Στουρνάρας, η Μαρία Δαμανάκη, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και άλλοι, ακόμα και η νυν Πρόεδρος Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αν και σε αυτή την περίπτωση οι απώλειες της ΚΟ της ΝΔ θα ξεπερνούσαν τις δέκα.
Η τρίτη «εστία» συνδέεται με τις δύο παραπάνω και αφορά το κλίμα εντός κόμματος. Παρά τις προσπάθειες που έγιναν όλο το προηγούμενο διάστημα για να ηρεμήσουν τα πνεύματα και να καθησυχαστούν οι ανησυχίες και τα παράπονα των «γαλάζιων», είτε για πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής είτε γιατί αισθάνονται παραγκωνισμένοι, στο παρασκήνιο υπάρχει γκρίνια. Οι βουλευτές φοβούνται ότι οι μέρες της παντοδυναμίας της κυβέρνησης είναι παρελθόν και αγωνιούν για τη δική τους τύχη.
Σενάρια ανασχηματισμού
Αλληλένδετη είναι και η τέταρτη «εστία» προβληματισμού, η οποία αφορά τη λειτουργία της κυβέρνησης και τα σενάρια περί νέου ανασχηματισμού. Παρά την προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να «παγώσει» τη συζήτηση, στο εσωτερικό της κυβέρνησης αλλά και της ΝΔ αποτελεί ένα από τα αγαπημένα θέματα των βουλευτών. Είτε γιατί έχουν προσωπικό ενδιαφέρον, καθώς θεωρούν ότι θα μπορούσαν να είναι μεταξύ των προσώπων που θα αξιοποιηθούν, είτε γιατί θεωρούν ότι το υφιστάμενο κυβερνητικό σχήμα χρήζει σημαντικών βελτιώσεων. Το τελευταίο απασχολεί την πλειονότητα των «γαλάζιων», που εκτιμούν ότι σε κάποια κρίσιμα υπουργεία η παραγωγή κυβερνητικού έργου είναι φτωχή, ενώ σε άλλους υπουργούς καταλογίζουν αλαζονεία και έλλειψη διάθεσης για συνεργασία με τους βουλευτές και για επίλυση των προβλημάτων που υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι ότι η διαρκής αναπαραγωγή από τα ΜΜΕ του σεναρίου περί ανασχηματισμού μετά την εκλογή του νέου ΠτΔ είναι δυνατόν να προκαλέσει χαλάρωση των ρυθμών υλοποίησης του κυβερνητικού έργου. Και μάλιστα σε μία στιγμή που η κυβέρνηση πρέπει να «τρέξει».
Δημοσκοπικό «καμπανάκι»
Και φυσικά, υπάρχει και μία ακόμα «εστία» προβληματισμού, που αφορά τη δημοσκοπική άνοδο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Διότι μπορεί μεν ο πρωθυπουργός και το Μέγαρο Μαξίμου να έχουν επιλέξει ως «αντίπαλο» τον Ν. Ανδρουλάκη, στοχεύοντας στη δημιουργία πόλωσης και σκληρής ιδεολογικής αντιπαράθεσης, προκειμένου να αυξηθεί η συσπείρωση της ΝΔ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια, στην προσπάθεια του επανεκλεγέντος αρχηγού της Χαριλάου Τρικούπη να καταγραφεί ως εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Με την τακτική «του καρότου και του μαστιγίου» θα πιέζουν τον κ. Ανδρουλάκη αφενός να διολισθήσει σε πρακτικές που δικαιώνουν την άποψη της ΝΔ, ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι ο πράσινος ΣΥΡΙΖΑ», και αφετέρου να λειτουργήσει συναινετικά απέναντι σε κρίσιμα ζητήματα.
της Έλλης Τριανταφύλλου
