Καμία κουλτούρα και κανένας πολιτισμός δεν είναι ίδιοι, μπορεί να φέρουν στοιχεία αλλά ποτέ στο 100%. Η Ελλάδα φημίζεται για τη φιλοξενία της και το πως καλοδέχονται και ενσωματώνουν τους τουρίστες στις ελληνικές συνήθειες!
Οι Έλληνες έχουν κάποια «περίεργα» χούγια, όπως τα λέμε εμείς, με τα οποία ξεχωρίζουν από άλλους λαούς και οι τουρίστες έχουν να λένε για αυτά. Η αλήθεια είναι πως μεγαλώνοντας και ζώντας εδώ δεν μπορείς να τα καταλάβεις, αλλά αν δουλέψεις με ανθρώπους από άλλες χώρες θα καταλάβεις ότι τελικά είμαστε κάπως… περίεργοι! Πάμε να δούμε όμως τι μας κάνει «περίεργα» ξεχωριστούς.
Έχουμε μία ευχή για όλα
Τα ελληνικά είναι μια γλώσσα γεμάτη ευχές – και κατάρες όπως λένε αλλά ας εστιάσουμε στο πρώτο σκέλος. Οι Έλληνες εκφράζουν τα συναισθήματά τους έντονα με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία.
Ξεκινάμε από την ημερήσια ευχή που πάει με τη σειρά: Καλημέρα, καλό μεσημέρι, καλό απόγευμα, καλό βράδυ. Ευχόμαστε για κάθε ώρα της ημέρας! Συνεχίζουμε με το «Καλό Σαββατοκύριακο», προχωράμε με την «Καλή Εβδομάδα» και φτάνουμε στον «Καλό μήνα»! Ακόμα, ευχόμαστε στους ανθρώπους για οτιδήποτε νέο στη ζωή τους, όπως ένα νέο κούρεμα ή ένα νέο φόρεμα! Επίσης, ευχόμαστε «Καλό ταξίδι» που είναι εξίσου μία πολύ όμορφη ευχή ή «καλές θάλασσες» σε ναυτικούς.
Τόσες και πολλές ακόμα ευχές δίνουμε και παίρνουμε καθημερινά, δείχνοντας την καλοπροαίρετη πλευρά μας και πως θέλουμε να πάνε όλα καλά στον συνάνθρωπο μάς. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε πράγμα, να είναι καλό!
Η γιορτή των ονομάτων
Στον ελληνικό πολιτισμό, ο εορτασμός των ονομαστικών εορτών κατέχει σημαντική θέση στις κοινωνικές και οικογενειακές παραδόσεις. Σχεδόν κάθε μέρα του χρόνου συνδέεται με έναν άγιο, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα τα άτομα που έχουν ίδιο όνομα με τον άγιο εκείνη τη μέρα να έχουν την ονομαστική τους γιορτή. Τα γενέθλια τα γιορτάζουν σε όλον τον κόσμο, ενώ τη γιορτή, μόνο εδώ! Είναι μία -ακόμα- ευκαιρία για ένα πάρτι να περάσεις καλά με τους αγαπημένους σου, να φάτε, να πιείτε και να χορέψετε.
Επίσης, συνηθίζουμε να πηγαίνουμε και γλυκά σε σχολείο ή δουλειά, ώστε να κεράσουμε τους γύρω μας και να μοιραστούμε τη χαρά μας, αυτό από μόνο του δείχνει πόσο ανοιχτοί είμαστε ως λαός!
«Από που είσαι;»
Μία ερώτηση που σε πολλές χώρες θα θεωρούταν αγένεια αλλά σε μας αποτελεί αληθινή απορία και πραγματικά θα ακούσουμε γοητευμένοι την οικογενειακή ιστορία του συνομιλητή μας.
Επίσης, σε μια ανάλογη ερώτηση ένας Έλληνας δεν πρόκειται ποτέ να απαντήσει πχ «από την Αθήνα», θα σου πει από που είχαν καταγωγή οι γονείς του, που γεννήθηκε, που μεγάλωσε, που πήγε σχολείο και οποιαδήποτε άλλη πληροφορία που μπορεί να θεωρείς εσύ ότι είναι αδιάφορη και βαρετή, όμως εκείνος νιώθω περήφανος για όλα αυτά!
Θα μοιραστούν γενικά ιστορίες και αναμνήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένα μέρη σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Και τις περισσότερες φορές, θα είναι πολύ περήφανοι για την καταγωγή τους, από όπου κι αν είναι. Οπότε, την επόμενη φορά που κάποιος Έλληνας θα σας ρωτήσει από πού είστε, μην προσβάλλεστε. Προσπαθούν να ξεκινήσουν μια συζήτηση και να δείξουν το ειλικρινές ενδιαφέρον για εσάς.
«Φάε κάτι»
Είναι κάτι μεταξύ κατοχικού συνδρόμου και η ανάγκη του να σε ευχαριστήσουν. Αν πας σε ελληνικό τραπέζι και δε σου πουν φάε κάτι, ενώ κοντεύεις να φας και της χαρτοπετσέτες, τότες σίγουρα κάτι δεν πάει καλά. Είναι μία καλή στιγμή να σκεφτείς ότι ίσως δε σε συμπαθούν!
Επίσης είναι η κλασσική φράση της πολυαγαπημένης γιαγιάς που πάντα στα μάτια της εκτός από αδυνατισμένοι είμαστε και ολίγον τι… νηστικοί!
Η δυνατή φωνή
Άντε καλέ που μιλάμε δυνατά! Αυτά είναι ψέματα. Καλά εντάξει όχι δεν είναι, ναι μιλάμε δυνατά. Μιλάμε μέσα από την καρδιά μας, εκφραστικά και δυνατά να μας ακούν όλοι! Είμαστε ένας αρκετά εκδηλωτικός λαός και η δυνατή φωνή μας ξεχωρίζει. Σίγουρα ένας Γερμανός δε θα μιλάει σπίτι του και θα ακούγεται στο διπλανό. Εμείς εδώ μιλάμε σπίτι μας και μας ακούν και στη δίπλα γειτονιά.
Το καλύτερο είναι ότι μιλάμε δυνατά και δε μας νοιάζει αν θα μας ακούσει κάποιος ή θα μας παρεξηγήσει!
«Ζακέτα να πάρεις»
Η πιο κλασσική ατάκα Ελληνίδα μάνας και ας είναι και 100 χρονών! Αν η μανούλα σου δε σου πει «ζακέτα να πάρεις», θα πρέπει να ανησυχήσεις μήπως έχει πυρετό.
Ωστόσο δεν τις αδικούμε! Η Ελλάδα έχει ένα μεσογειακό κλίμα που πολλές φόρες τείνει να είναι αλλοπρόσαλλο. Το πρωί έχει μια γλυκιά δροσούλα, το μεσημέρι στάζεις και το βράδυ ξαφνικά θες τη ζακέτα, για να μην πούμε μπουφανάκι και φανούμε υπερβολικοί.
Όπως και να έχει είμαστε ένας έντονος, «κραυγαλέος» μα πολύ φιλότιμος και φιλόξενος λαός. Άρα ότι και να λένε για εμάς, είμαστε μοναδικοί και το γνωρίζουμε!
