Μόνο κάποιος ευφάνταστος σεναριογράφος θα επινοούσε έναν τέτοιο μακρόσυρτο και απύθμενο αυτοεξευτελισμό.
Mόνον αυτός θα φανταζόταν ότι το κόμμα της «πρώτη φορά Αριστεράς» θα κατέληγε σε μια πράξη ευτελιστικού αυτοχειριασμού, μέσα κι έξω από ένα μπουζουξίδικο στην Ιερά Οδό. Και ότι πρώην σημαντικοί παράγοντες της Αριστεράς θα ξεκατινιάζονταν εκεί μέσα σαν ξαναμμένοι θαμώνες σε αμέρικαν μπαρ. Ή ότι πρώην μεγαλοϋπουργοί και στελέχη, που πάνω τους ακούμπησε για μερικά χρόνια ένα κομμάτι της κοινωνίας και από ορισμένους κύκλους θεωρήθηκαν υπολογίσιμη δύναμη, θα έγραφαν στο «Gazi Live» ένα τέλος τόσο ευτελιστικό. Είναι αυτοί οι ίδιοι πρώην μεγαλοϋπουργοί που, αφού πρώτα οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στη διάσπαση της Νέας Αριστεράς, κατασυκοφαντώντας ως υπονομευτές τους αποχωρούντες, τώρα πυροδότησαν νέα διάσπαση, εκδιώκοντας τον εξ Αμερικής υποτιθέμενο σωτήρα, που οι ίδιοι τοποθέτησαν, στήριξαν και χρησιμοποίησαν. Κι αυτός, μην τολμώντας να αναμετρηθεί και να επανεκλεγεί, όπως διαβεβαίωνε, «από τη βάση», αποστάτησε, καλώντας και άλλους να τον ακολουθήσουν στο νέο του εγχείρημα. Ο στόχος εξάλλου επετεύχθη. Όσα δεν πρόλαβε τόσα χρόνια να απομυθοποιήσει το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και το κίνημα του ορθολογισμού, κατάφερε ο ίδιος να τα εξευτελίσει, να τα απομυθοποιήσει, να τα διαλύσει.
Αλλά και η παράσταση της «βάσης», των αγανακτισμένων kasselistas στο «Gazi Live», ήταν εξίσου ντροπιαστική. Τo «ντου» που επιχείρησαν μπροστά στις κλειστές πόρτες του μπουζουξίδικου δεν είχε προφανώς ως καύσιμο την έγνοια για τη «δημοκρατία» που δήθεν τους στέρησαν. Τροφοδοτήθηκε από μια καταστροφική μανία μετά την απώλεια της γραφειοκρατικής εξουσίας, όπως αποδείχτηκε. Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί με την έφοδο στο Καπιτώλιο, όταν ο πρόεδρος Τραμπ υποκίνησε ρητά τον όχλο σε βιαιοπραγίες, όταν έχασε την εξουσία. Αυτοί οι «αγανακτισμένοι» kasselistas ακολουθούν τώρα τον «νέο σωτήρα» μαζί και τους αποστάτες, μέχρι χθες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που μερικοί από αυτούς αισθάνθηκαν την ανάγκη να… διασκεδάσουν την αποστασία τους σε μπουζουξίδικο, χορεύοντας και άδοντας το «μου ’φαγες όλα τα δαχτυλίδια»… Πολιτική κατρακύλα για όλους αυτούς, που μέχρι χθες ανήκαν σε ένα κόμμα που εισέβαλε επιθετικά πριν από μία δεκαετία στην ελληνική πολιτική σκηνή, τρομοκράτησε και καταδίωξε τους αντιπάλους, έβαλε σε σοβαρό κίνδυνο τη χώρα, την οικονομία και τους θεσμούς της και δημιούργησε τον απατηλό μύθο του πολιτικού και ηθικού πλεονεκτήματος. Όλοι αυτοί πορεύονται τώρα, μαζί με τον νέο σωτήρα, προς άλλους ατραπούς. Όπως παλαιότερα η Ζωή, ο Βαρουφάκης, ο Λαφαζάνης. Και στο εξής θα μετράμε τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ σε «κόμματα του ασανσέρ». Από τη μία η Πλεύση Ελευθερίας, το ΜέΡΑ25, η Νέα Αριστερά, οι «87»και απέναντι το νέο απόκομμα των kasselistas. Και κάπου κρυμμένος να καραδοκεί ο «ιστορικός ηγέτης», ο δημιουργός του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Να περιμένουμε σύντομα και νέα επεισόδια αλληλοεξόντωσης, μέχρι τελικής εξαφάνισης; Κρίμα για έναν κόσμο της Αριστεράς (και όχι μόνο), που κάποτε τους πίστεψε και τους ακολούθησε πιστά σε κάθε ακρότητα, τυφλότητα ή ιδεολόγημα που πρέσβευαν.
του Φώτη Σιούμπουρα
