Κόμμα, στελέχη και πρώτος ο Τσίπρας
«Ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε αυτό το τέλος», δηλώνει η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου, επισημαίνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπαψε προ πολλού να είναι ένα κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, των Κοινωνικών Κινημάτων και της Οικολογίας, κι έγινε ένα κόμμα συμφερόντων, τακτικισμών και επικοινωνιακών παιχνιδιών. Η ίδια μιλάει στο «Π» για τη σχέση της με τον Αλέξη Τσίπρα, την πορεία προς στην Πλεύση Ελευθερίας και για την πρωτοβουλία της να δημοσιοποιηθούν τα πρακτικά του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών που μετέτρεψαν το «Όχι» του δημοψηφίσματος σε «Ναι».
Από τον περασμένο Ιούλιο έχετε ζητήσει από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας να δημοσιοποιηθούν τα Πρακτικά του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών, που έλαβε χώρα την επομένη του δημοψηφίσματος του 2015. Πώς προχωράει αυτό; Πιστεύετε ότι θα καταφέρετε να πάρετε τα πρακτικά;
Πιστεύω πάρα πολύ στη διαφάνεια. Είναι προϋπόθεση Δημοκρατίας και δημοκρατικής λειτουργίας. Είναι και μία από τις 6 αρχές της Πλεύσης Ελευθερίας. Η διαφάνεια είναι συνδεδεμένη με την αλήθεια και η αλήθεια είναι ζωτικής σημασίας για όλους μας. Στις 5 Ιουλίου 2015, το 62% των πολιτών ψήφισε «Όχι» στον εκβιασμό που τότε απηύθυνε η τρόικα στους Έλληνες και στην Ελλάδα. Αυτό το «Όχι» των Ελλήνων έμεινε στην Ιστορία ως πράξη δημοκρατικής αντίστασης ενός λαού σε οικονομικούς και πολιτικούς εκβιασμούς. Όμως, την επόμενη μέρα κάποιοι αποφάσισαν να παραβιάσουν το «Όχι», μέσα από ένα Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών που ζήτησε ο τότε πρωθυπουργός και συγκάλεσε ο τότε Πρόεδρος Δημοκρατίας. Η παραβίαση του «Όχι» στιγμάτισε την κυβέρνηση, που δεν σεβάστηκε τους πολίτες. Το κόμμα που παραβίασε τη δημοκρατική εντολή σήμερα έχει πλέον καταρρεύσει.
Οι πολίτες έχουν δικαίωμα να μάθουν τι έγινε τότε και τι ειπώθηκε σε εκείνο το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών. Στη σχετική συζήτηση που κάναμε με πρωτοβουλία μου στο Προεδρικό Μέγαρο φέτος το καλοκαίρι, κανένας πολιτικός αρχηγός δεν αντέλεξε, ούτε και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, οι περισσότεροι μάλιστα συμφώνησαν ρητά στη δημοσιοποίηση των πρακτικών. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας αρχικά επιφυλάχθηκε να διερευνήσει την ύπαρξη πρακτικών και τη διαδικασία δημοσιοποίησής τους, όπως μου είπε και στην επίσημη συνάντησή μας στις 28 Αυγούστου. Στη συνέχεια μου απέστειλε μία επιστολή με τις σκέψεις της, στην οποία αποτυπώνονται κάποιοι ενδοιασμοί ως προς τον χρόνο της δημοσιοποίησης, χωρίς ρητή απόρριψη του αιτήματός μου. Ήδη έχω ζητήσει νέα συνάντηση μαζί της και αναμένω να ορισθεί ο χρόνος, ώστε να επανέλθω στο ζήτημα. Είμαι πεπεισμένη ότι το αίτημα είναι απολύτως βάσιμο και η δημοσιοποίηση των πρακτικών είναι ζήτημα διαφάνειας, δημοκρατίας και πρόσβασης του πολίτη στα στοιχεία που τον αφορούν και θα διεκδικήσω για όλους μας την αποκάλυψη της αλήθειας. Δεν πρέπει να περιμένουμε 40 ή 50 χρόνια για να μάθουμε πώς πάρθηκαν οι αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή μας, πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για μια απόφαση παραβίασης της δημοκρατικής εντολής του δημοψηφίσματος.
Πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι τόσο οι πρόσφατες αμερικανικές εκλογές όσο και οι ευρωεκλογές δείχνουν μια τάση αύξησης των ακροδεξιών κομμάτων; Πιστεύετε πως αυτό θα συμβεί και στη χώρα μας;
Είναι σίγουρα ανησυχητικό το να καταφέρνουν να φαντάζουν ως «λύση» για το μέλλον πολιτικές δυνάμεις που αρνούνται την ισότητα των ανθρώπων, ποντάρουν στον ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία, την ξενοφοβία, τον μισογυνισμό, την ομοφοβία, πολιτικά μορφώματα που αντανακλούν τις πιο σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας. Από την άλλη, νομίζω ότι οι σημερινές κοινωνίες, ακόμη κι αν πρόσκαιρα χάνουν τον προσανατολισμό τους, δεν θα παγιδευτούν εύκολα ξανά στο σκοτάδι. Τα σύγχρονα κοινωνικά κινήματα, οι νέοι σε όλον τον κόσμο, μιλούν και δρουν για την ισότητα, τον σεβασμό στην αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων, τα ίσα δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους, μιλούν και δρουν για την Ειρήνη, τα δικαιώματα των αμάχων, τα δικαιώματα των θυμάτων, των παιδιών, για την αξία της ανθρώπινης ζωής. Ο λαός μας έχει ιστορική παράδοση αντίστασης στον φασισμό, στον ναζισμό, στις απολυταρχίες και θεωρώ ότι αυτά τα στοιχεία θα καθορίζουν και το μέλλον του. Περισσότερο με ανησυχούν οι ακροδεξιές, σκοταδιστικές και αντιδημοκρατικές πρακτικές της ίδιας της κυβέρνησης, που δυστυχώς, αντί να δώσει το παράδειγμα της ηγεσίας με δημοκρατία και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, ποντάρει σε φοβικά και αντιδημοκρατικά αντανακλαστικά. Αυτή είναι μια πολιτική που ήδη έχει απορριφθεί στην ελληνική κοινωνία και πιστεύω ακράδαντα ότι θα απορριφθεί και εκλογικά.
Για το «τέλος εποχής» του ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται ο Αλέξης Τσίπρας ή ο Στέφανος Κασσελάκης;
Ευθύνεται το γεγονός ότι αυτό το κόμμα και τα στελέχη του, με πρώτο τον Τσίπρα, πρόδωσαν τους πολίτες και ματαίωσαν την ελπίδα τους, ξεπουλώντας αρχές και αξίες της Αριστεράς και της Δημοκρατίας για την καρέκλα και τα χρήματα. Επέλεξαν την εξουσία έναντι της κοινωνίας. Κι όταν βρέθηκαν εκτός εξουσίας, πάλι δεν έδρασαν για την κοινωνία, αλλά μόνο για να ξαναπάρουν την εξουσία: Δεν έκαναν αντιπολίτευση στον Μητσοτάκη, επί τέσσερα χρόνια, δεν υπερασπίστηκαν την κοινωνία. Ήταν εντελώς αναμενόμενο να τους γυρίσει την πλάτη η κοινωνία.
Υπήρξατε μία από τις πιο μαχητικές προσωπικότητες και πιο ενεργή βουλευτής που δώσατε μεγάλες μάχες, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει τα ηνία της χώρας το 2015. Πιστεύατε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε αυτό το τέλος;
Εγώ βρέθηκα στον ΣΥΡΙΖΑ και πάλεψα για να υπερασπιστούμε την κοινωνία, όχι για να καθίσουμε σε καρέκλες εξουσίας. Ουδέποτε θεώρησα την εξουσία αυτοσκοπό, δεν την αγάπησα, κι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πρόδωσε τους πολίτες και ματαίωσε την εμπιστοσύνη τους, υπερασπίστηκα τους πολίτες μέχρι τέλους και αποχώρησα, εγκαταλείποντας την τρίτη τη τάξει πολιτειακή θέση. Για εμένα ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε αυτό το τέλος, αφού έπαψε προ πολλού να είναι ένα κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, των Κοινωνικών Κινημάτων και της Οικολογίας, όπως ξεκίνησε, κι έγινε ένα κόμμα συμφερόντων, τακτικισμών και επικοινωνιακών παιχνιδιών. Εφάρμοσε την πιο δεξιά πολιτική, στο όνομα της Αριστεράς, στην πλάτη ανθρώπων που αγωνίστηκαν κι αγωνίζονται για την κοινωνία, έχασε την επαφή του με την κοινωνία και την αλήθεια, αφέθηκε στα χέρια μιας ομάδας ιδιοτελών, που κινήθηκαν με βάση το χρήμα, την εξουσία και τα προνόμια και όχι τις αρχές, τις αξίες, τους αγώνες των κινημάτων, των πολιτών και της Αριστεράς. Ήταν μοιραίο να οδηγηθεί κάποτε σε παρακμή και διάλυση.
Γνωρίζατε τον Αλέξη Τσίπρα από τα φοιτητικά σας χρόνια. Το γεγονός αυτό πόσο βάρυνε στην απόφασή σας να αποχωρήσετε από τον ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015;
Τις αποφάσεις που αφορούν τους πολίτες που σε έχουν εμπιστευθεί δεν τις παίρνεις με βάση προσωπικές σχέσεις, αλλά με βάση τη συνείδησή σου. Δεν είχα κανένα δίλημμα για το τι πρέπει να κάνω, δεν σκέφτηκα ποτέ μου ότι θα μπορούσα να προδώσω τους πολίτες και τη χώρα μου για χάρη κανενός ανθρώπου, κανενός κόμματος και κανενός προνομίου.
Από εκείνο το καλοκαίρι και μετά, ακολουθήσατε τον δικό σας δρόμο πολιτικά. Ήταν εύκολος ή δύσκολος ο δρόμος της επιστροφής στη Βουλή;
Ήταν δύσκολος αλλά ωραίος και η διαδρομή έχει ακόμη μακρά πορεία! Η Πλεύση Ελευθερίας δεν φτιάχτηκε για να μπει απλώς στη Βουλή, αλλά για να ξαναζωντανέψει τη δημοκρατία και τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, για να φέρει τους πολίτες και την κοινωνία ξανά στο επίκεντρο, για να υπερασπιστεί τους ανθρώπους και τα δικαιώματά τους, για να χτίσει ένα διαφορετικό υπόδειγμα πολιτικής, κοινωνικής και κοινοβουλευτικής δράσης. Βρήκαμε μια άδεια Βουλή, στην οποία δεν πατούν το πόδι τους βουλευτές και υπουργοί της κυβέρνησης. Εδώ και ενάμιση χρόνο είμαστε καθημερινά εκεί, φέρνουμε καθημερινά τους πολίτες και τους κοινωνικούς φορείς μέσα στο Κοινοβούλιο, ενθαρρύνουμε τη συμμετοχή τους, γεμίζουμε τα θεωρεία της Βουλής με ανθρώπους, συλλογικότητες, φοιτητές, εργαζομένους. Σιγά-σιγά θα γεμίσουμε τη Βουλή και με πραγματικά ενεργούς βουλευτές, καθώς η Πλεύση Ελευθερίας εισπράττει ολοένα και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη από τους πολίτες. Μέχρι τότε, οι 6 βουλευτές μας είναι εκεί παρόντες και παρούσες καθημερινά και κάνουν ό,τι δεν κάνουν οι υπόλοιποι: Αντιπολίτευση υπεράσπισης της κοινωνίας. Αποδεικνύοντας ότι δεν χρειάζεσαι 150 απόντες βουλευτές, αλλά 6 παρόντες.
Ποια είναι η μεγαλύτερη δέσμευση που έχετε δώσει απέναντι στους ψηφοφόρους που τίμησαν με την ψήφο τους την Πλεύση Ελευθερίας;
Να μην τους προδώσουμε. Και να τους υπερασπιστούμε σταθερά και μέχρι τέλους. Είναι η δέσμευσή μας όχι μόνο προς τους ανθρώπους που μας ψήφισαν, αλλά προς όλη την κοινωνία που χρειάζεται εκπροσώπηση και υπεράσπιση. Που χρειάζεται να ακουστεί η φωνή της, που κάποιοι κάνουν ότι δεν την ακούν. Εργαζόμαστε για αυτό καθημερινά κι έχουμε καταγράψει το πιο διακριτό κοινοβουλευτικό αποτύπωμα, με ταυτόχρονη κοινωνική και κινηματική παρουσία. Η Πλεύση Ελευθερίας, με τους λιγότερους βουλευτές, είναι το κόμμα με τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική παρουσία και με την εντονότερη, συνεπέστερη και ουσιαστικότερη αντιπολιτευτική δράση. Ο κόσμος το βλέπει και το εκτιμά. Κι έρχονται κοντά μας ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι, από όλη την Ελλάδα, άνθρωποι που μπορεί να ψήφιζαν άλλα κόμματα ή να μην ψήφιζαν τίποτε, ή που ακόμη δεν έχουν ψηφίσει πρώτη φορά. Πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι, αλλά και άνθρωποι όλων των ηλικιών. Έρχονται με εμπιστοσύνη κι ελπίδα. Αυτό μας δίνει μεγάλη δύναμη να συνεχίσουμε και αυτήν τη δύναμη να την επιστρέψουμε πολλαπλάσια στην κοινωνία.
