Παρακολούθησα πριν από λίγες ημέρες το ετήσιο συνέδριο της ΚΕΔΕ, της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, στη Ρόδο. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσες όλες οι συζητήσεις που τέθηκαν προς διαβούλευση και τα αποτελέσματα θα τα δούμε σε βάθος χρόνου. Μοναδική παραφωνία ήταν η δέσμη προτάσεων για τη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τις 10+10 αλλαγές με βάση τις οποίες θα διεξάγονται οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Ο χρόνος θα δείξει αν τελικά η πρόταση θα περάσει. Δύσκολο το εγχείρημα!
Όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο στόχος του συνεδρίου ήταν η «επανεκκίνηση» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Νέα αρχή στα οικονομικά των δήμων, νέα αρχή σε θέματα πολιτικής προστασίας. Δεν ενδιαφέρουν σήμερα τα συστήματα εκλογών τους δήμους, αλλά η οικονομική υγεία των δήμων και η προσπάθεια που γίνεται από όλους τους δημάρχους για να μπορέσουν να έχουν καλύτερες υπηρεσίες προς τους δημότες, είναι αυτό που ενδιαφέρει.
Έχει λεχθεί πολλές φορές ότι οι δήμοι είναι το πρώτο σημείο επαφής των πολιτών με την Κεντρική Διοίκηση. Είναι οι άμεσοι εκπρόσωποι του πολίτη και χρέος τους είναι να γνωρίζουν τα προβλήματα των πολιτών, πώς τα βγάζει πέρα κάθε ομάδα, κάθε γειτονιά, κάθε οικογένεια. Οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης δεν ζουν στα γυάλινα υπουργικά κτίρια, αλλά μέσα στην κοινή για κάθε Έλληνα καθημερινότητα.
Προφανώς, η Αυτοδιοίκηση θα μπορούσε να καλύψει σημαντικό μέρος του τεράστιου ελλείμματος κοινωνικής πολιτικής, που δημιουργείται από προβλήματα όπως η ακρίβεια, η υγεία, η ασφάλεια και από τα ζητήματα πολιτικής προστασίας.
Όμως, όπως τονίστηκε από όλους του συνέδρους, η Κεντρική Διοίκηση φροντίζει, με διάφορα τερτίπια, να αποστερεί τους οικονομικούς πόρους που χρειάζονται και δικαιούνται οι δήμοι. Να μην τους στερεί όμως αρμοδιότητες!
Η ιστορία της περικοπής των πόρων, το πρώτο μεγάλο «κούρεμα», το έφεραν τα πολλαπλά μνημόνια. Αλλά και η συνέχεια δεν είναι καλύτερη. Συνεχής περιστολή των κοινωνικών δομών και των κοινωνικών παροχών του κράτους. Αναπόφευκτη η μετακύλιση των ευθυνών από τον έναν φορέα στον άλλον, με τελικό αποδέκτη τον χειμαζόμενο πολίτη. Ούτε τους παρακρατημένους φόρους δεν επιστρέφουν!
Τα φετινά Χριστούγεννα βρίσκουν την ελληνική οικονομία να δοκιμάζεται ακόμη πιο σκληρά. Μισθοί, ημερομίσθια και συντάξεις δεν φτάνουν να βγει ο μήνας για πολλούς συμπολίτες μας, ενώ οι τιμές των αγαθών στα ράφια εξακολουθούν να είναι υψηλές, με αποτέλεσμα ένα συνολικό βάρος αβάστακτο για κάθε οικογένεια.
Και ο ρόλος των δήμων, στη δύσκολη αυτή εορταστική περίοδο, είναι σημαντικός για την ενίσχυση των ευπαθών ομάδων των δημοτών τους. Το κράτος θα πρέπει να γίνει οικονομικός αρωγός στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Γιατί οι δήμαρχοι είναι ικανοί να αναλάβουν νέες αρμοδιότητες, αρκεί να υπάρχει και η αντίστοιχη χρηματοδότηση.
Η οικονομική αυτοτέλεια και η αυτονομία είναι αναγκαίες για την επιβίωση των δήμων. Διαφορετικά, ο θεσμός θα είναι «αδειανό πουκάμισο»!
του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγου-Συγγραφέα Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.)
