Εντάξει, ο Αντώνης Σαμαράς είναι άγνωστο αν θα προχωρήσει στο «δις εξαμαρτείν» με τη δημιουργία κόμματος μετά τη διαγραφή του. Γι’ αυτό και δεν μπορεί κανείς να προδικάσει την επιτυχία ή μη ενός τέτοιου εγχειρήματος στο πολιτικό κλίμα που επικρατεί σήμερα. Η πρώτη του απόπειρα πάντως με τη δημιουργία της Πολιτικής Άνοιξης κατέληξε σε… βαρυχειμωνιά. Ένας άλλος όμως, ο γνωστός μας Στέφανος, που κι αυτός… διεγράφη από το κόμμα του οποίου μέχρι χθες ηγείτο, προανήγγειλε και προχωρά στη δημιουργία νέου πολιτικού σχηματισμού. Ούτε ο πρώτος βέβαια είναι, ούτε ο τελευταίος. Το έχουν δοκιμάσει και άλλοι στο παρελθόν. Όπως ο Σαμαράς, ας πούμε…
Από όσους κατάφεραν να έχουν κοινοβουλευτική παρουσία (υπήρξαν και θνησιγενή εγχειρήματα): Κόμμα είχε φτιάξει ο Γιώργος Καρατζαφέρης, αποχωρώντας από τη ΝΔ. Έκανε τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό που έγινε και φυτώριο στελεχών (Βορίδης, Γεωργιάδης, Βελόπουλος). Ο Καρατζαφέρης μάλιστα έγινε και κυβερνητικός εταίρος. Το κόμμα άντεξε δέκα χρόνια.
Ο Πάνος Καμμένος έκανε κόμμα μέσα από το Facebook. Με αντιμνημονιακή «σημαία» ευκαιρίας. Και αυτός αξιοποίησε την προσωπική εκλογική βάση που διατηρούσε όταν ήταν στη ΝΔ. Το κόμμα έσβησε μαζί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ο Βασίλης Λεβέντης το δούλευε χρόνια και χρόνια. Κατάφερε να μπει στη Βουλή στα χρόνια της κρίσης, υποδεχόμενος στην Ένωση Κεντρώων ψήφους διαμαρτυρίας ή… τρολαρίσματος προς το σύστημα. Το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη ήταν και αυτό γέννημα της κρίσης. Η ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ οδήγησε στην αφαίμαξη των ψηφοφόρων του. Το κόμμα διαλύθηκε. Η Πλεύση Ελευθερίας είναι το προσωπικό κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Βρίσκεται όπου και η επικεφαλής του. Καρδούλες. Και το MέΡΑ25, επίσης προσωπικό κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος το 2015… τρύγησε κάθε διαθέσιμο σταυρό στη Β’ Αθηνών. Είχαμε και τη δημιουργία του ΚΙΔΗΣΟ, του κόμματος του Γ. Παπανδρέου, με τη γνωστή κατάληξη. Από όλους αυτούς, κοινοβουλευτική παρουσία σήμερα έχει μόνο η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
O Στέφανος Κασσελάκης, λοιπόν, έχει μπροστά του ένα δυσθεώρητο πρόβλημα. Οι εκλογές είναι μακριά στον χρονικό ορίζοντα, σχεδόν τρία χρόνια. Αυτό από τη μία δείχνει θετικό, καθώς δίνει χρόνο προετοιμασίας, αλλά από την άλλη δεν έχει τη… βράση για να κολλήσει το σίδερο. Και κάτι τέτοια εγχειρήματα, προσωπικής φύσης, είναι περίπου σαν τα εποχικά μαγαζιά. Ανοίγεις όταν έρχονται τα Χριστούγεννα. Μέχρι στιγμής, η παρουσία του στην πολιτική δεν προσέδωσε εκτόπισμα που να εκτείνεται έξω από τα όρια ενός συγκεκριμένου κομματιού ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Τι είναι αυτό που τώρα θα του επιτρέψει να δημιουργήσει ρεύμα; Ο Κασσελάκης θα ρίξει το καλάμι του σε μία δεξαμενή που ήδη ψαρεύουν και άλλοι, δηλαδή θα στριμώχνεται ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, τον Βαρουφάκη, τη Ζωή και τη Νέα Αριστερά.
Η λογική λέει ότι σε μερικούς μήνες μετά βίας θα καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις. Εκτός και αν… Που δεν το βλέπω.
του Φώτη Σιούμπουρα
