Η διαφορά μεταξύ απαισιόδοξου και αισιόδοξου για τη νέα χρονιά που ξημέρωσε, σύμφωνα με Αμερικανικό μυθολόγο και για πολλούς οραματιστή, είναι ο τρόπος που βλέπουμε ένα καρύδι.
«Ο αισιόδοξος βλέπει μόνο την καρυδόψιχα, ενώ ο απαισιόδοξος βλέπει ολόκληρο το καρύδι» και φυσικά είναι δύσκολο να σπάσει το σκληρό κέλυφός του.
Η σκληρή πραγματικότητα, που δεν αποδέχεται διάψευση, είναι ότι μπήκαμε σε έναν θερμό χρόνο. Μετά τις θερμές ευχές για μια καλύτερη χρονιά από αυτήν που μας άφησε… χρόνους, τα πρωτεύοντα θέματα που θα μας απασχολήσουν το νέο έτος είναι πολλαπλά, αρχής γενομένης από τους συνεχιζόμενους πολέμους, την έξαρση του μεταναστευτικού, την ακρίβεια, την υγεία, την ασφάλεια και φυσικά το αναμενόμενο «σκληρό ροκ» από τον νέο παγκόσμιο ηγέτη που ακούει στο όνομα Τραμπ.
Η αχτίδα φωτός στην άκρη του τούνελ είναι πολύ αχνή για να ζωντανέψει στοιχεία αισιοδοξίας για τη νέα χρονιά. Οι θετικές προβλέψεις εγχώριων και ξένων ειδικών, για άνοδο των δεικτών της οικονομίας, είναι μελλοντική αυτοεκπληρούμενη θεωρία, αλλά δεν παύει να είναι θεωρία. Και όπως γνωρίζουμε από τον Μαρξ, «τα πράγματα γίνονται σοβαρά όταν η θεωρία πρέπει να αναμετρηθεί με την πράξη».
Εσωτερικά, το πολιτικό θερμόμετρο αναμένεται να φτάσει στα όρια του συναγερμού, όχι με την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά για το γεγονός ότι η κοινωνία έχει φτάσει στα όρια της φτώχειας, της υγειονομικής ανασφάλειας, της ανεύθυνης μετακύλισης ευθυνών, των απίστευτων συμβιβασμών, των μεγαλόστομων εξαγγελιών και των υπερφίαλων δηλώσεων του πολιτικού προσωπικού. Όλοι οι πολίτες γνωρίζουν ότι τις περισσότερες φορές είναι κενές περιεχομένου και αέρας κοπανιστός.
Και στον πρώτο μήνα του νέου χρόνου επαναλαμβάνονται και ανακυκλώνονται τα ίδια θέματα, στις οθόνες των τηλεοράσεων αλλά και στην ατζέντα όλων των Μέσων. Φωνασκίες και αντεγκλήσεις, πεζοδρομιακοί διάλογοι προς τέρψιν των φίλιων δυνάμεων και ικανοποίηση των υπερτονισμένων «εγώ»!
Η άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας είναι για τη νέα χρονιά ένα δύσκολο σταυρόλεξο, με δεδομένα που συνεχώς αλλάζουν και απρόβλεπτους εξωγενείς παράγοντες. Όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, θα κινδυνεύσει και το δικό σου!
Αν οι πολιτικοί μας ταγοί εξακολουθήσουν και τον νέο χρόνο να μην μπορούν να πιάσουν τον σφυγμό της κοινωνίας, που θέλει σύμπνοια, συνεννόηση και συνεργασίες, και στήνουν καθημερινά σκηνικό ακραίας πόλωσης, τότε εύλογα μπορούμε να πούμε ότι ζουν ανάμεσά μας αλλά δυστυχώς στον δικό τους κόσμο.
Να επικεντρώνονται στην επίλυση των προβλημάτων των πολιτών και όχι στη δικαιολόγησή τους!
Καιρός να σοβαρευτούν και να «εμβολιαστούν» με την κοινή λογική, αν θέλουν να μακροημερεύσουν!
Πολλές ευχές από τη εβδομαδιαία στήλη μας ο νέος χρόνος να φέρει εικόνες και γεύσεις επιτυχίας, υγεία και αυτοπραγμάτωση των προσδοκιών μας!
του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγος, συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.)
