Καλημέρα σας!
Πλούσια η εβδομάδα σε γεγονότα, παραφιλολογία και συγγραφικές αναζητήσεις… Μπήκα και εγώ στο τριπάκι και άρχισα να «ψάχνομαι» και να προσπαθώ να δώσω απαντήσεις που με βασανίζουν εδώ και καιρό! Τρία ήταν, λοιπόν, τα σημαντικά θέματα που απασχόλησαν τους ταπεινούς πολίτες όπως εμέ, από το προηγούμενο Σάββατο που τα λέγαμε: Η προεδρολογία, το (διαχρονικό) έγκλημα της Κρήτης και το βιβλίο του -λέμε τώρα- president… Και επειδή στην προηγούμενη «συνάντησή μας» ήμουν σεβαστικός, αυτή την εβδομάδα δεν θα είμαι και τόσο, διότι «πρώτα βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου και μετά το χούι».
Ξεκινάω λοιπόν με ένα «κουτσομπολάκι» μια και θα συνεχίσω με «κουτσομπολάκια» περί προέδρου και άλλων τινών…
Είναι λοιπόν δύο «γαλάζιοι» βουλευτές λένε στις παρέες τους ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν υπέρ της υποψηφιότητας Τασούλα. Είναι και οι δύο δυσαρεστημένοι, μια και ο ΚΜ τούς έχει στην «απ’ έξω», όσο και αν αυτοί προσπαθούν να είναι… βασιλικότεροι του βασιλέως. Ονόματα προσεχώς, αν και δεν θα σας τα πω εγώ μια και «θέλει η @@@@ να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει»!
Και επειδή έχω δεχθεί έναν βομβαρδισμό πληροφοριών και… παραπληροφοριών σχετικά με την εκλογή ΠτΔ, τα καταθέτω χωρίς φόβο και πάθος:
Οι πρωτιές των… πρωτιών!
Λοιπόοοοοοον, η επιλογή Τασούλα έχει διάφορα ωραία που θα γίνουν για πρώτη φορά: Έτσι, για πρώτη φορά εν ενεργεία βουλευτής είναι υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας, για πρώτη φορά ο υποψήφιος θα ψηφίσει τον εαυτό του, για πρώτη φορά ο ΠτΔ θα εκλεγεί με λιγότερες από 180 ψήφους, για πρώτη φορά μία παράταξη πετυχαίνει να έχει τρία στα τρία, δηλαδή δικό της πρωθυπουργό, Πρόεδρο της Δημοκρατίας και πρόεδρο της Βουλής!
Δεν το λες και άσχημα για τον ΚΜ…
Κάν’ το όπως ο… Αυγενάκης!
Το πρώτο πράγμα που μου είπαν ήταν ότι ο κυρ Αντώνης (ο Σαμαράς ντεεεεεε) δεν θα ψήφιζε τον Τασούλα και όπως καταλαβαίνετε γέλασα… Και καλώς γέλασα, διότι την Πέμπτη το μεσημέρι βγήκε και είπε ότι θα τον ψηφίσει (λες και δεν θα κοιμόμασταν το βράδυ αν δεν τον ψήφιζε)! Οι ίδιοι λοιπόν που μου είπαν τα προηγούμενα, μου είπαν ότι τον ψηφίζει διότι είναι και οι δύο «παιδιά του Αβέρωφ». Και πάλι γέλασα… Σιγά μην τον ψηφίζει γι’ αυτό! Για να ανοίξει το πορτάκι της επιστροφής τον ψηφίζει… Εφαρμόζει σχέδιο «Αυγενάκη»! Άιντε, εγώ θα σας τα λέω αυτά;
Τελικά σε ποιον τη… σπάει ο Λοβέρδος;
Και αφού ξεκίνησα με το ποιος στηρίζει ποιον, να συνεχίσω: Ο αγαπητότατος προς εμέ Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος δεν είναι αγαπητότατος στον πρόεδρο Νίκο, βρήκε και δήλωσε πως του αρέσει η υποψηφιότητα Τασούλα και πως «πολύ δύσκολα θα μπορούσε να τεκμηριωθεί αντίθεση σε αυτή την πρόταση» (τι ωραία που τα λένε οι σπουδαγμένοι άνθρωποι ε;).
Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα (έστω και αν εγώ άλλον θα επέλεγα), όμως πιστεύω ότι η άποψή μου θα του είναι παντελώς αδιάφορη, όπως και η άποψη πολλών ακόμα! Αυτό που ήθελε να κάνει ο αγαπητός Αντρέας ήταν -απλά- να τη «σπάσει» στον πρόεδρο Νίκο, διότι ως γνωστόν «κρατάει χρόνια αυτή κολόνια», που λέει και το άσμα, και του έχει (του προέδρου) πολλά μαζεμένα. Και μην ξεχνάμε ότι ο Λοβέρδος έχει ακόμα τον κόσμο του μέσα στη Χαρ. Τρικούπη! Άιντε και αυτά εγώ θα σας τα λέω;
Η σουρεάλ ερωτοαπάντηση!
Για τελευταία φορά θα πω ότι την Τετάρτη στις 11:05 έγινα έξαλλος! Και αυτό διότι είχα την ελπίδα ότι ο ΚΜ, έστω και στις καθυστερήσεις, θα ξεστόμιζε ένα μεγαλοπρεπέστατο «Ευάγγελος Βενιζέλος» και θα πανηγύριζαν και τα πεζοδρόμια, αλλά φευ! Τέλος πάντων, το χώνεψα… Κάποιος φίλος λοιπόν μου είπε: «Ο Κυριάκος ήθελε Μπένι, αλλά του το πρότεινε δύο φορές και το αρνήθηκε…».
Με ζώσανε τα φίδια και λέω «ρε, μπας;» και άρχισα τα τηλέφωνα, ζητώντας απεγνωσμένα μια έστω επιβεβαίωση αυτής της «φήμης». Ούτε καν! Ούτε μιλήσανε, ούτε αρνήθηκε, ούτε, ούτε, ούτε… Όταν το ξανασκέφτηκα λοιπόν πιο ψύχραιμα, είπα ότι δεν έπρεπε καν να προσπαθήσω να επιβεβαιώσω την παπάτζα που άκουσα… Ο Μητσοτάκης να μην έχει σκεφτεί (την περίπτωση του «όχι») πριν σηκώσει το τηλέφωνο και ο Βενιζέλος να πει «όχι»! Νταξ, η σουρεάλ είδηση της ημέρας!
Όπως και να έχει στη Χαρ. Τρικούπη άνοιξαν σαμπάνιες!
Και αυτό διότι η αλήθεια είναι ότι ο μόνος χαρούμενος -από την επιλογή Τασούλα- ήταν ο πρόεδρος Νίκος.
Και εξηγώ: Αν ακουγόταν το όνομα του Μπένι (πού τέτοια τύχη…), θα έπρεπε να συνηγορήσει και τότε ποιος άκουγε τους Συριζαίους και τους λοιπούς… δημοκρατικούς αγωνιστές της Κεντροαριστεράς, οι οποίοι θα έλεγαν ότι το ΠΑΣΟΚ σύρθηκε στο χαλάκι της ΝΔ… Τώρα μπορεί να κάνει αντιπολίτευση «εκ του ασφαλούς»… Πρόεδρε Νίκο, όλοι για σένα δουλεύουν!
Σε άλλα νέα τώρα για να κλείσω το θέμα προεδρολογία διότι με κούρασε…
Ο Φεβρουάριος έρχεται «βήμα ταχύ» και ο ΚΜ ετοιμάζει βαλίτσες «μοναχά για πάρτη μας»… Διότι έχει πολλές εξωτερικές προγραμματισμένες υποχρεώσεις και ποιος ξέρει πόσες απρογραμμάτιστες! Φυσικά, το σημαντικότερο ραντεβού είναι αυτό με τον πρόεδρο Ερντογάν για το οποίο μέχρι αυτήν τη στιγμή δεν έχει γίνει γνωστή η ημερομηνία. Μετά πηγαίνει στις 3 Φεβρουαρίου στις Βρυξέλλες, στις 14 Φεβρουαρίου (την ημέρα των ερωτευμένων, μην ξεχνιόμαστε) μεταβαίνει στο Μόναχο για τη Διάσκεψη Ασφαλείας, ενώ στις 19 στη Ρώμη θα συναντήσει την Τζόρτζια (τη Μελόνι ντεεεεε)! Κάπου παίζει και ένα Παρισάκι αλλά δεν είναι σίγουρο… Το βέβαιο όμως είναι ότι μετά θα δικαιούται ένα τριήμερο, διότι Καθαρά Δευτέρα είναι στις 3 Μαρτίου! Πρόεδρε έχεις την άδειά μου, γιατί θα την έχεις ιδρώσει τη φανέλα!
Και επειδή αγαπημένο θέμα του γραφιά (δηλαδή εμού) είναι οι δημοσκοπήσεις, αλλά και οι «πόλεμοι» που δεν ξεχνιούνται, είπα να τα κάνω σήμερα «δύο σε ένα».
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ, μετά τον ενθουσιασμό των «μετεκλογών» και της κατρακύλας του ΣΥΡΙΖΑ που κάτι τσίμπησε, τώρα ψιλοέκατσε. Και στη Χαρ. Τρικούπη σκέπτονται και συσκέπτονται, στην Κοτζιά όμως κάποιος ακονίζει μαχαίρια. Και δεν είναι άλλος από τον Χάρη Δούκα, ο οποίος μπορεί δημοσίως να είναι θεσμικότατος, μέσα του όμως και στον κλειστό του κύκλο δεν βάζει και τα κλάματα. Ε! το σενάριο «ΠΑΣΟΚ» δεν έχει κλείσει για τον δήμαρχο και όλοι το ξέρουν… Γιατί συγγνώμη τώρα, αν εσείς ήσασταν στη θέση του, θα λειτουργούσατε αλλιώς; Δεν νομίζω…
Τώρα θα γίνω ΚΑΙ οικονομολόγος διότι η χαρά μου είναι μεγάλη (έστω και αν δεν ξέρω γιατί…)
«Τίναξαν λοιπόν, την μπάνκα στον αέρα» την περασμένη Τρίτη τα μεγάλα θεσμικά χαρτοφυλάκια του εξωτερικού, αλλά και ελληνικοί χρηματοπιστωτικοί όμιλοι, στη δημοπρασία δεκαετών ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου. Προσφέρθηκαν 40,5 δισ. ευρώ, μέσα σε λίγες ώρες (σχεδόν 18% του συνόλου των καταθέσεων στη χώρα), ενώ το επιτόκιο διαμορφώθηκε στο 3,60%. Έτσι, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους με το… καλημέρα κάλυψε το 50% του ετήσιου δανειακού προγράμματος μακροπρόθεσμων τίτλων. Ένας φίλος (σημαντικός άνθρωπος της αγοράς) μού έλεγε ότι «οι ξένοι αγόρασαν Μητσοτάκη, γιατί τους εμπνέει… σταθερότητα!». Να τα λέμε κι αυτά…
Και η χαρά μου συνεχίζεται για λογαριασμό των απομάχων της ζωής…
Επειδή ο πληθωρισμός ξέφυγε ελαφρώς σε σχέση με τον αρχικό στόχο και το 2024 έκλεισε στο 2,7%, αντί για 2,4%. Αυτό σημαίνει ότι οι συνταξιούχοι που πήραν αύξηση 2,4% στη σύνταξη του Ιανουαρίου, θα πάρουν μια ακόμα αύξηση 0,3%… Μάζευε κι ας είναι και ρόγες!
Και κάπου εδώ τελειώνει η χαρά και αρχίζει η ανησυχία (ε, όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν…)
Την Δευτέρα λοιπόν, πιάνει δουλειά ο νέος «Σερίφης», δηλαδή το νέο αφεντικό στον Λευκό Οίκο (ο Τράμπ ντεεεεε) και αυτό δεν το λες και καλό, σύμφωνα με όσα έχει προαναγγείλει… Διότι η τιμή του φυσικού αερίου «σκαρφαλώνει» και ο τυπάκος αυτός έρχεται (ξανά) με άγριες, αν όχι παράλογες, διαθέσεις! Ας ελπίσουμε ότι δεν θα «στραβώσει» κάτι, διότι τότε η κυβέρνηση θα… τρέχει και δεν θα φτάνει στο μέτωπο της αντιπληθωριστικής πολιτικής, όχι μόνο φέτος, αλλά και του χρόνου. Και την άνοιξη του 2027 έχουμε και εκλογές, μην ξεχνιόμαστε!
Κλείνω με το λογοτεχνικοπολιτικό γεγονός της εβδομάδας!
Ο τεράστιος Στέφανος παρουσίασε το βιβλίο του και ήταν εκεί όλος ο καλός ο κόσμος… Αν το γκουγκλάρετε θα δείτε ποιοι πήγαν. Εγώ δεν θα αναφέρω σε αυτές τις γραμμές τα ονόματά τους γιατί -αλήθεια λέω- μου χαλάνε την αισθητική μου. Όμως θα αναφερθώ (σε ελεύθερη μετάφραση) σε αυτό που «ξεστόμισε» χωρίς καμία ντροπή η κυρία Λεκατσά:
«Δεν είχα καταλάβει το μέγεθος του ηγέτη (ή κάτι τέτοιο)…
Ο Στέφανος μου θυμίζει τον Λόρδο Βύρωνα!»
Και αφού είμαι σίγουρος, ότι με τις τελευταίες λέξεις
σας άφησα άφωνους, εγώ αναφωνώ:
Φιλιά στο σπίτι και καλή σταδιοδρομία!
