Η επικράτησή του σε Κέντρο και Δεξιά, η αδυναμία της Κεντροαριστεράς να ορθώσει ανάστημα,
τα δεξιότερα της κυβερνώσας παράταξης κομματίδια και το… κοκαλάκι της νυχτερίδας
Ήταν 16 Ιανουαρίου 2016, οκτώ χρόνια πριν δηλαδή, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξελέγη πρόεδρος της ΝΔ και έγινε, επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ακριβώς έναν μήνα αργότερα, στις πρώτες δημοσκοπήσεις που τότε είχαν διενεργηθεί, κατελάμβανε την πρώτη θέση. Από τότε διατηρεί την πρώτη θέση χωρίς καμιά διακοπή, έχοντας κερδίσει δύο αναμετρήσεις για βουλευτικές εκλογές και άλλες δύο για την Ευρωβουλή. Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί στη Μεταπολίτευση, με δεδομένο μάλιστα ότι και οι τελευταίες, της περασμένης χρονιάς, έρευνες της κοινής γνώμης αποτυπώνουν μια εικόνα όπου πρώτο κόμμα συνεχίζει να είναι η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη με ένα ποσοστό πέριξ του 30% και στη δεύτερη θέση ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη με ποσοστά χαμηλότερα του 20%.Τα κόμματα δεξιότερα της ΝΔ αθροίζουν περί το 15%-20%. Το πλέον παράδοξο αυτής της συγκυρίας δεν είναι πως η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη παραμένει πρώτη έχοντας δεξιά της μια «δεξαμενή» 15%-20%, αλλά το γεγονός πως σχεδόν στο μέσον της δεύτερης τετραετίας το κόμμα που κέρδισε τις τελευταίες εκλογές προηγείται με διψήφια διαφορά. Και όλα αυτά προδικάζουν και για ένα άλλο ρεκόρ που πιθανολογείται ότι θα σπάσει ο Κυριάκος, κερδίζοντας και τρίτη συνεχόμενη αναμέτρηση για βουλευτικές εκλογές τo 2027. Και βέβαια, αυτό δεν θα έχει ξανασυμβεί στη Μεταπολίτευση. Να θυμίσουμε:
· Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε κερδίσει τις εκλογές του 1974 με 54,37% και τον έκτο χρόνο είχε μετακινηθεί στην Προεδρία και ο Γ. Ράλλης ετοιμαζόταν να παραδώσει την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ, που κέρδισε τις εκλογές του 1981 με 48,07% έναντι 35% της ΝΔ.
· Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε κερδίσει τις δεύτερες εκλογές του 1985 με 45,82% και το ’89 έχασε με 10 μονάδες διαφορά.
· Ο Κώστας Σημίτης κέρδισε τις εκλογές του 1996 με 41,49% και τις εκλογές του 2000 με 43,79% έναντι 42,74% της ΝΔ. Στο μέσον της δεύτερη θητείας περί το 2002 η ΝΔ βρισκόταν ήδη στην πρώτη θέση.
· Ο Κώστας Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές του 2004 με 45% αλλά έξι χρόνια μετά το 2009 έχασε τις (πρόωρες) εκλογές με μια ήττα με 10 μονάδες διαφορά από τον Γ.Α. Παπανδρέου, στα χέρια του οποίου τελικά «έσκασε» η χρεοκοπία.
Το Κέντρο
Στα οκτώ αυτά χρόνια της ηγεμονίας του, ο Μητσοτάκης κατέχει και μια άλλη σημαντική πρωτιά: Αυτή της κυριαρχίας του και στο Κέντρο. Αν εξαιρέσουμε την περίπτωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος στις πρώτες μετά τη Μεταπολίτευση εκλογές και στη διάρκεια της πρώτης του κυβερνητικής θητείας είχε και τη στήριξη μεγάλης μερίδας από την κεντρώα παράταξη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει να έχει σταθεροποιήσει ένα μεγάλο ποσοστό και για μεγάλο χρονικό διάστημα μετακίνησης κεντρώων προς την κεντροδεξιά δημοκρατική παράταξη, της οποίας ηγείται.
Η διατήρηση της πρωτιάς από τη ΝΔ, με τα δεξιότερα κόμματα και κομματίδια να αθροίζουν σήμερα περί το 15%-20%, καταδεικνύει τη συνέχιση της ηγεμονίας στο Κέντρο και την αδυναμία της Κεντροαριστεράς να εμφανίσει ένα πρόσωπο με ευρύτερη απήχηση πέραν αυτής των στενών κομματικών ακροατηρίων.
Δεν γνωρίζουμε αν είναι τόσο… γοητευτικός ο Μητσοτάκης και έχει τόση «πέραση», αλλά, παρ’ όλα τα αρνητικά συναισθήματα και τον θυμό μερίδας ψηφοφόρων, που έχουν ενοχληθεί μεταξύ άλλων από τον «γάμο ομοφύλων» και τον «διάλογο με την Τουρκία», εξακολουθεί να ηγείται στις προτιμήσεις των πολιτών.
Τα πράγματα είναι απλά: Η ΝΔ του Μητσοτάκη συντονίζεται με την κοινή λογική, η κυβέρνηση παράγει έργο και υπουργοί εργάζονται, παράγοντας αποτελέσματα. Και ο κόσμος το προσλαμβάνει αυτό. Και λαμβάνει υπόψη ότι δεν ήταν και ανώφελα τα περίπου έξι συνεχόμενα χρόνια που η ΝΔ του Μητσοτάκη είναι στην εξουσία. Ας θυμηθούμε την πανδημία και τα λοκντάουν, την απόπειρα εισβολής στον Έβρο, την κρίση με την Τουρκία και το «Όρουτς Ρέις» στην Ανατολική Μεσόγειο, την ενεργειακή κρίση που πυροδότησε την ακρίβεια, την εισβολή στην Ουκρανία, την κρίση στη Μέση Ανατολή, το θέμα των υποκλοπών, τις μεγάλες φωτιές σε Ρόδο, Εύβοια, Έβρο, τον «Daniel» που ισοπέδωσε περίπου τη μισή Θεσσαλία, αλλά και τα Τέμπη. Παρ’ όλα αυτά, έγινε σημαντικό έργο στην εξαετία, με την ανάταξη της οικονομίας, την ενίσχυση της Άμυνας, τις μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, τις σημαντικές βελτιώσεις στο ΕΣΥ και την Υγεία, την ψηφιοποίηση μιας σειράς υπηρεσιών του κράτους, τον νέο δικαστικό χάρτη και τις τομές στη Δικαιοσύνη, τα δημόσια έργα και τις υποδομές, την πολύ καλή δουλειά στον Πολιτισμό αλλά και τη συνολική γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας. Έργο που, παρά τα όποια λάθη και αστοχίες, κανείς καλόπιστος παρατηρητής δεν μπορεί να αρνηθεί. Ο Μητσοτάκης λένε οι… δύσπιστοι πως έχει το «κοκαλάκι της νυχτερίδας». Αν η σοβαρότητα, η αποτελεσματικότητα και ο ρεαλισμός είναι το… κοκαλάκι της νυχτερίδας, εντάξει. Τυχερό του στοιχείο, πάντως, είναι η αντιπολίτευση που έχει.
Την κυριαρχία του μάλιστα στην Κεντροδεξιά δείχνει να «σφραγίζει» με την επιλογή του Κώστα Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
του Φώτη Σιούμπουρα
