Ο Παναγιώτης Παρασκευαΐδης, τώρα που αρχίζει και «κάθεται η σκόνη» από τις εκλογικές αναμετρήσεις, επιχειρεί μια ψύχραιμη αποτίμηση των δεδομένων που έχουν δημιουργηθεί για το κόμμα του, χωρίς «καλολογικά»
στοιχεία και πολιτικούς ελιγμούς.
Μιλάει ανοιχτά για την ανάγκη ένωσης της Δημοκρατικής Παράταξης, παρά του ότι θεωρεί ότι κάτι τέτοιο δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί, είναι αισιόδοξος για την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί από την ηγεσία του κόμματός του, αντιμετωπίζει με ρεαλισμό τους κινδύνους που απορρέουν από την κρίση στον Ισραήλ και ως μάχιμος γιατρός
στέλνει το δικό του μήνυμα.
Τώρα που αρχίζει και «κάθεται η σκόνη» από τις εκλογικές αναμετρήσεις, θεωρείτε ότι τα αποτελέσματα, όπως διαμορφώθηκαν για το ΠΑΣΟΚ, αποτελούν εφαλτήριο αισιοδοξίας για να επιτευχθούν οι στόχοι που έχετε θέσει;
Με βάση τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών, γιατί στον πρώτο γύρο καταγράφεται η πραγματική κατά το δυνατόν δύναμη των κομμάτων, και αν λάβουμε υπ’ όψιν μας και την άσχημη κατάσταση που βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και τις δύσκολες καταστάσεις που είχε να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση της ΝΔ (καταστροφή του θεσσαλικού κάμπου), ειλικρινά περίμενα πολύ καλύτερα αποτελέσματα από αυτά που κατέγραψε και πέτυχε το ΠΑΣΟΚ.
Σε κάθε όμως περίπτωση ήταν τόσα και τέτοια, που μας επιτρέπουν να διατηρούμε την πεποίθηση και την αισιοδοξία των αποτελεσμάτων των εθνικών εκλογών του Ιουνίου, ότι στις προσεχείς ευρωεκλογές ο ελληνικός λαός θα μας καταστήσει και επίσημα δεύτερο σε δύναμη κόμμα.
Ένας από τους παράγοντες που άνοιξαν με ένταση τη συζήτηση περί πολιτικών συνεργασιών είναι και η μεγάλη διαφορά που καταγράφεται με τη ΝΔ. Πιστεύετε ότι υπάρχει κοινός τόπος για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Αν κοιτάξετε το παρελθόν, θα διαπιστώστε ότι η αχίλλειος πτέρνα της Δημοκρατικής Παράταξης ήταν, και λυπούμαι να πω ότι και εξακολουθεί να είναι, η πολυδιάσπασή της, την οποία δυστυχώς εκμεταλλεύεται η συντηρητική παράταξη, παρότι αποτελεί μειοψηφία στην ελληνική κοινωνία. Θεωρώ ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ μάς ενώνουν πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν, γι’ αυτό και προσβλέπω στην ημέρα εκείνη, όσο μακρινή και αν είναι, που θα δω τη Δημοκρατική Παράταξη ενωμένη σαν μια γροθιά. Μια προσδοκία που είναι απολύτως προσωπική και θα παραμείνει προσωπική και που προς το παρόν φαίνεται ανέφικτη για πολλούς λόγους, που δεν είναι δυνατόν
να τους αναλύσω αυτήν τη στιγμή.
Η υπάρχουσα επίσημη γραμμή του ΠΑΣΟΚ είναι να προχωρήσουμε αυτοδύναμοι και να καταστήσουμε το ΠΑΣΟΚ αξιωματική αντιπολίτευση, την οποία και υποστηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις.
Είστε μάχιμος γιατρός και γνωρίζετε από πρώτο χέρι τα προβλήματα στο ΕΣΥ. Με δεδομένο ότι στον χώρο της Υγείας δεν υπάρχουν κομματικές γραμμές, τι θα συμβουλεύατε τον αρμόδιο υπουργό;
Πολύ καλά το διατυπώσατε. Στο ΕΣΥ δεν υπάρχουν και δεν πρέπει να υπάρχουν κομματικές γραμμές, γιατί η εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία του αφορά το υπέρτατο αγαθό που είναι η υγεία του λαού μας. Δυστυχώς όμως υπάρχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα, τα οποία εργάστηκαν να εξυπηρετήσουν ηθελημένα ή αθέλητα όλες
οι κυβερνήσεις από το 1989 και εντεύθεν, με παρεμβάσεις δήθεν βελτιωτικές, αλλά που στην ουσία το ξεχαρβάλωναν και άλλαζαν σταδιακά τον χαρακτήρα του.
Η συμβουλή μου δε προς τον υπουργό, μετά και τις πρόσφατες διαλυτικού χαρακτήρα κυβερνητικές παρεμβάσεις, είναι «κάτω τα χέρια από το ΕΣΥ», ένα ΕΣΥ που δημιουργήθηκε με τις προσπάθειες και τις θυσίες του ελληνικού λαού στον οποίο και ανήκει.
Είστε βουλευτής Ν. Λέσβου και, αν μη τι άλλο, έχετε βιώσει από πολύ κοντά το ζήτημα του μεταναστευτικού-προσφυγικού. Εκτιμάτε ότι η κυβέρνηση έχει προετοιμαστεί επαρκώς για να αντιμετωπίσει μια νέα κρίση;
Το μεταναστευτικό-προσφυγικό είναι ένα τεράστιο ζήτημα που ξεφεύγει από τα στενά όρια της Ελλάδας. Είναι ένα πρόβλημα που αφορά ολόκληρη την Ευρώπη. Απλά είχαμε την ατυχία ως χώρα και ειδικότερα ως Λέσβος να κληθούμε πρώτοι να το αντιμετωπίσουμε και πρώτοι να υποστούμε τις συνέπειές του. Για την παρούσα κατάσταση θα έλεγα ότι είναι σαφώς καλύτερη από τα πρώτα χρόνια, υπάρχουν όμως ζητήματα μέγιστης σπουδαιότητας (όπως η κατασκευή πολύ μεγάλης δομής φιλοξενίας σε ευαίσθητο σημείο του νησιού, παρά την αντίθετη άποψη των κατοίκων), η ύπαρξη και η διαιώνιση των οποίων ενέχουν κινδύνους για το νησί μας και τα οποία θα πρέπει να επιλυθούν. Όσον αφορά τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και των εξ αυτού επιπτώσεων στο ήδη υπάρχον προσφυγικό πρόβλημα, πολύ αμφιβάλλω αν υπάρχει έτοιμο και επεξεργασμένο κυβερνητικό πρόγραμμα αντιμετώπισής τους.΄
Συνέντευξη στον Αντώνη Ι. Αντωνόπουλο
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
