Βεβαίως και δεν είναι διόλου τυχαίο ότι εδώ και έναν ολόκληρο μήνα τα «Τέμπη» -δικαιολογημένα- μονοπωλούν την τρέχουσα επικαιρότητα, όπως αυτή αντιστοιχείται από τις συζητήσεις στη Βουλή, την ιεράρχηση της ειδησεογραφίας στα μέσα ενημέρωσης και τον κατακλυσμό των αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όμως σε μια εποχή που στο διεθνές στερέωμα εκτυλίσσονται άνευ προηγουμένου ανακατατάξεις και ανατροπές σε γεωπολιτικό, κοινωνικοοικονομικό και ιδεολογικό επίπεδο, η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί -αποσβολωμένη- τους καθημερινούς τοξικούς καβγάδες στην αίθουσα της Βουλής, στα τηλεοπτικά πλατό και στον άγριο κόσμο του Διαδικτύου.
Ασφαλώς και δεν διαφωνεί κανείς ότι υπάρχουν γκρίζα σημεία στην υπόθεση και κυρίως μια εξαιρετικά αμφιλεγόμενη απόφαση να μπαζωθεί ο τόπος του δυστυχήματος. Ένα αδικαιολόγητο για εκείνη τη χρονική στιγμή μπάζωμα και που έδωσε αφορμή να αναπτυχθούν διάφορα σενάρια «συγκάλυψης». Αλλά και από την άλλη πλευρά να αναδειχθούν σενάρια περί πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων, που αίφνης ξεπετάχτηκαν για να αναδείξουν το θέμα, ή και μυστήριες υποθέσεις με συμφέροντα δικηγόρων για αμοιβές, αποζημιώσεις ή ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κάποιος.
Και φτάσαμε στο σημείο να προσδώσουν στα συλλαλητήρια (τα οποία ασφαλώς και καλώς έγιναν για να τιμήσουν τη μνήμη των νεκρών και να αποδοθεί δικαιοσύνη) πολιτικό πρόσημο και να τα μετατρέψουν σε ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων.
Η αντιπολίτευση βρήκε πεδίον δόξης λαμπρόν και παίζει τα ρέστα της για να πλήξει την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ποιος όμως ωφελείται από αυτό το τοξικό κλίμα, που έχει διαμορφώσει η αντιπολίτευση; Είναι άραγε παρήγορο που ενισχύονται ψεκασμένες ακροδεξιές και ακροαριστερές δυνάμεις; Δεν είναι ανησυχητικό που όλο και περισσότεροι πολίτες πείθονται από λαϊκίστικες φωνές, αποδέχονται ως κάτι φυσιολογικό τον τοξικό λόγο, τα παράλογα επιχειρήματα και τις προσπάθειες ευτελισμού των θεσμών, όπως αυτός της Δικαιοσύνης;
Δεν υπάρχει βέβαια λογικός άνθρωπος που να μη θέλει να λάμψει η αλήθεια και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών. Αυτό όμως είναι θέμα της Δικαιοσύνης, την οποία οφείλουμε να σεβόμαστε, να την κρίνουμε αφού δούμε τις αποφάσεις της, αλλά επ’ ουδενί να προτρέχουμε και να καταδικάζουμε ως λαϊκοί δικαστές στις πλατείες και τους δρόμους των συλλαλητηρίων. Και, κυρίως, να μη δεχόμαστε τις αποφάσεις της αλά καρτ και αναλόγως τού αν μας βολεύουν ή όχι οι αποφάσεις της.
Η τραγωδία των Τεμπών έχει δικαιολογημένα εξοργίσει την κοινωνία, λόγω των εγκληματικών παραλείψεων που προηγήθηκαν και των κάκιστων χειρισμών που ακολούθησαν. Κάποιοι θα ήθελαν, όμως, να κάνουν την οργή εργαλείο, για να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον ανασφάλειας. Οι δυνάμεις της ευθύνης και της λογικής, είτε στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, οφείλουν να αντισταθούν σε αυτή την απόπειρα, που μπορεί να μας οδηγήσει στο χάος. Χρειάζονται ασφαλώς απαντήσεις από τους θεσμούς που έχουν επιφορτιστεί με τη διαλεύκανση. Η αλήθεια πρέπει να λάμψει, όποιον και αν αγγίζει. Συντεταγμένα, θεσμικά, χωρίς να πάρουν το πάνω χέρι ο κανιβαλισμός και η βία.
Ασφαλώς έχει ευθύνες και η κυβέρνηση για τη στενωπό στην οποία μπήκαμε και από την οποία είναι δύσκολο να βγούμε. Υποτίμησε τα Τέμπη, κάνοντας διαδοχικά λάθη στη διαχείριση του θέματος. Τώρα όμως είναι η ώρα να επικρατήσει η λογική. Να συνέλθουν όλοι και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Και η κυβέρνηση ας μην επιτρέψει να τιναχτούν στον αέρα οι προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί σε όλη την κοινωνία για καλύτερες και ασφαλείς ημέρες.
του Φώτη Σιούμπουρα
