Η Αθήνα δεν θέλει η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Άγκυρα να ερμηνευτεί ως ανάμειξη στην εσωτερική αντιπαράθεση της γειτονικής χώρας
Όσο η κατάσταση στο εσωτερικό της Τουρκίας παραμένει έκρυθμη μετά τη σύλληψη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, τόσο πιο πολύ απομακρύνεται το ενδεχόμενο να οριστεί ημερομηνία της διεξαγωγής του ανώτατου συμβουλίου συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.
Η κυβέρνηση πάντως, σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις, διαμηνύει ότι η θέση μας παραμένει αταλάντευτη, ότι παραχωρήσεις στο κράτος δικαίου δεν μπορεί να γίνονται ανεκτές και οφείλονται πειστικές απαντήσεις για κάθε επικαλούμενη παραβίασή τους.
Η αλήθεια είναι ότι το ραντεβού Μητσοτάκη – Ερντογάν και το κοινό υπουργικό συμβούλιο έχουν πάρει αρκετές αναβολές λόγω αντικειμενικών δυσκολιών και όχι διότι υπήρξε κάποια διαφωνία στις διμερείς σχέσεις, αφού τα «ήρεμα νερά» διατηρούνται.
Απανωτές αναβολές
Αρχικά, η συνάντηση είχε συμφωνηθεί να γίνει τον Ιανουάριο. Η εκλογή όμως του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ οδήγησε τις δύο χώρες να μεταθέσουν το ραντεβού για τον Φεβρουάριο όταν θα είχε οριστεί η νέα αμερικανική κυβέρνηση και θα έπιανε δουλειά και ο νέος Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών.
Στη συνέχεια, η ορκωμοσία του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, ο ανασχηματισμός και τα χαρτοφυλάκια που θα έπρεπε να μελετήσουν οι νέοι υπουργοί είχαν μεταθέσει το ραντεβού για τον Μάρτιο και στη συνέχεια υπήρξαν διαρροές για οριστικοποίηση του ραντεβού στις 8 Απριλίου, ημερομηνία που ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε επισήμως αλλά και ποτέ δεν διαψεύστηκε.
Έλα όμως που η πραγματικότητα διαψεύδει όλα τα σενάρια και τους σχεδιασμούς και αυτό που συμβαίνει τώρα στο εσωτερικό της Τουρκίας δεν επιτρέπει πλέον στον Ερντογάν να κάνει μακροχρόνια σχέδια.
Ο ορίζοντας είναι οι προεδρικές εκλογές του 2028 και το δίλημμα που έχει τώρα ο Ερντογάν είναι αν θα θελήσει να προκηρύξει πρόωρες εκλογές και να παραιτηθεί ή να παρακάμψει το Σύνταγμα θέτοντας εκ νέου υποψηφιότητα, ενώ ο Ιμάμογλου θα παρακολουθεί τις εξελίξεις από το κελί της φυλακής αλλά με εκατομμύρια Τούρκους πολίτες να τον στηρίζουν.
Η σύγκρουση θα κλιμακωθεί ακόμη περισσότερο, εκτιμούν ξένοι αναλυτές και τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα στηρίξει ξεκάθαρα έναν αυταρχικό για πολλούς ηγέτη ή εάν θα ταχθεί υπέρ της δημοκρατίας σε μια χώρα που είναι και υποψήφια για ένταξη στην Ένωση.
Ο ρόλος των Βρυξελλών σε αυτή τη συγκυρία μπορεί να αποδειχτεί σημαντικός, τώρα που η Ευρώπη δείχνει μια κινητικότητα ως προς τις παγκόσμιες εξελίξεις, διότι σε αντίθεση με την περίπτωση της Ρωσίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ανοιχτό δίαυλο με την Τουρκία, οικονομικούς και εμπορικούς δεσμούς και ο Ερντογάν υπήρξε καλεσμένος πρόσφατα σε δύο ευρωπαϊκές συνόδους.
Το ρίσκο του «σουλτάνου»
O πρόεδρος της Τουρκίας πήρε ένα μεγάλο ρίσκο με τη σύλληψη Ιμάμογλου. Και δεν ξέρει πώς θα καταλήξει. Επομένως, η προτεραιότητα σίγουρα θα είναι η πολιτική του επιβίωση τις επόμενες εβδομάδες και όχι πότε θα γίνει το ανώτατο συμβούλιο συνεργασίας με την Ελλάδα, από το οποίο είχαμε ούτως ή άλλως χαμηλές προσδοκίες ότι θα προέκυπτε κάτι ουσιαστικό στις διμερείς σχέσεις. Η Αθήνα δεν θα ήθελε μια επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Άγκυρα να ερμηνευτεί ως ανάμειξη σε μια εσωτερική αντιπαράθεση της γειτονικής χώρας.
Κρίσιμο είναι τι θα γίνει με την ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης-Κύπρου, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να διαβεβαιώνει ότι «η έρευνα και η πόντιση του καλωδίου θα γίνουν σύμφωνα με τις ανάγκες έργου και τον προγραμματισμό της εταιρείας, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο διεθνές δίκαιο. Είναι ελεύθερη, μη υποκείμενη σε καθεστώς άδειας».
