ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, δίχως πρόγραμμα για τα εξοπλιστικά και την εθνική άμυνα, παραμένουν εκτός πραγματικότητας με ανέξοδες προτάσεις
Αποτελούν εθνική εξαίρεση και παραμένουν ιδεοληπτικοί και εκτός πραγματικότητας. Καμία εποικοδομητική πρόταση από την αντιπολίτευση -που επιμένει σε λάθος κατεύθυνση- δεν ακούσαμε στη διάρκεια της συζήτησης για τα εξοπλιστικά.
Ακούσαμε για τον Τσε Γκεβάρα (από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου) και αντι-ισραηλινά και αντι-Νετανιάχου επιχειρήματα, που φυσικά υπονομεύουν τη στρατηγική συμμαχία της χώρας μας με το Ισραήλ, με το οποίο έχει στηθεί μια μεγάλη ασπίδα κατά της αναθεωρητικής Τουρκίας στη ΝΑ Μεσόγειο. Λογική Πρεσπών, που θα την ήθελαν κάποιοι της «προόδου» και στο Αιγαίο και στη Θράκη και παντού και θα οδηγούσε στη «φιλανδοποίηση» της χώρας μας.
Με λογική άλλων εποχών
Η συζήτηση στη Βουλή χθες για τα εξοπλιστικά επιφύλασσε δυστυχώς οσμές από λογικές άλλων εποχών, τότε που τα λεφτόδεντρα παρήγαν χρέη, τα οποία παπανδρεϊκοί και εκσυγχρονιστές μεταχρονολογούσαν, ρίχνοντας τα βάρη στις επερχόμενες γενιές· τα αποτελέσματα αυτών των πρακτικών τα βιώσαμε όλοι με πολύ οδυνηρό τρόπο.
«Για εμάς δεν υπάρχει κανένα δίλημμα μεταξύ άμυνας και κοινωνικού κράτους. Θα τα πετύχουμε και τα δύο μαζί και για αυτό πρέπει να αγωνιστούμε», είπε μιλώντας στη Βουλή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Νίκος Ανδρουλάκης. Δεν ξέρει τι έγινε στο παρελθόν; Χωρίς ίσως να το καταλάβει, το παραδέχθηκε: «Εμείς είμαστε μια χώρα με τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα διαχρονικά, με τεράστιο δημόσιο χρέος…».
Όσο για τις ανέξοδες αντιπολιτευτικές προτάσεις, αυτές ρέουν με χαρακτηριστική ευκολία: «Οι εγγυήσεις πρέπει να είναι επιδοτούμενα προγράμματα εξοπλιστικά, πέρα από τη ρήτρα διαφυγής, για όποιο κράτος θέλει να τη χρησιμοποιήσει». Και έτσι ανέξοδα, η μπάλα πήγε από το ΠΑΣΟΚ ξανά στην εξέδρα. Ένα κόμμα με πραγματικά πάρα πολύ άσχημο παρελθόν στα θέματα της άμυνας και των εξοπλιστικών προγραμμάτων έδωσε χθες άλλη μια ατυχή παράσταση διά του αρχηγού του. Μέχρι και για τη δημιουργία startups για την άμυνα ακούσαμε, ομολογουμένως έκπληκτοι.
Με κοντή μνήμη
Μίλησε φυσικά και ο Σωκράτης Φάμελλος. Η αμηχανία των συριζαίων όταν μιλούν για την άμυνα είναι διαχρονικά παραπάνω από εμφανής. Δεν είναι ακριβώς το αγαπημένο τους αντικείμενο συζήτησης. Ξεχνούν πολλά βέβαια οι της Κουμουνδούρου, όπως ήταν -επί των ημερών της αμοραλιστικής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ- η ομηρία δύο Ελλήνων στρατιωτικών το 2018 στα χέρια των Τούρκων. Ξεχνούν επίσης την προσπάθειά τους να παραδώσουν στη ζούλα, στα χέρια των Τούρκων δημίων τους, φυγάδες από τη γειτονική χώρα.
Ο Σωκράτης Φάμελλος προσπάθησε να δώσει μια ερμηνεία του όρου που χρησιμοποίησε εκείνος, «δύναμη ισχύος», παραβιάζοντας την κοινή λογική. Και ζήτησε μια πολιτική που «να κατοχυρώνει την Ελλάδα ως χώρα με πρωτοβουλίες ειρήνης». Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.
Η Αριστερά έχει παραμείνει στην εποχή των (φιλοσοβιετικών) «κινημάτων ειρήνης» των δεκαετιών του ’70 και του ’80 και αρνείται να εξελίξει τη σκέψη της. «Για εμάς η προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής ανεξαρτησίας είναι θεμέλιος λίθος για τη χώρα μας. Συνδέεται πρώτα από όλα με την ειρήνη», είπε ο Σωκράτης Φάμελλος.
Φυσικά, αναρωτιέται η Κουμουνδούρου διά του επικεφαλής της και από βήματος της Βουλής ποια θα είναι η επίπτωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων στις κοινωνικές και αναπτυξιακές δαπάνες. Και να και η επιμονή στη λογική της «επιδότησης» για τις αμυντικές δαπάνες από την ΕΕ, λες και τα χρήματα των Βρυξελλών δεν προέρχονται και από εμάς. Ολίγον δυσνόητο ήταν και αυτό περί «πανευρωπαϊκής εκστρατείας για το δικαίωμά μας στην αλληλεγγύη».
Οι συριζαίοι εξακολουθούν να περιχαρακώνονται πίσω από τη γνωστή ορολογία που χρησιμοποιεί η Αριστερά εδώ κι έναν αιώνα. Και η περιπλάνηση των «προοδευτικών» στα πεδία της ουτοπίας συνεχίζεται. Το να κατηγορείται λοιπόν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που εξοπλίζει την πατρίδα μας από την αριστερή αντιπολίτευση για «υποχωρητική πολιτική» ακούγεται τουλάχιστον οξύμωρο.
Περήφανος για τη Συμφωνία των Πρεσπών
Ο Σωκράτης Φάμελλος δήλωσε υπερήφανος για την -επιβλαβή για τα εθνικά μας συμφέροντα- Συμφωνία των Πρεσπών, για την οποία ο ελληνικός λαός ποτέ δεν ρωτήθηκε και την οποία στηλίτευσε χθες ακόμα και η κάποτε ομοτράπεζή του στην Κουμουνδούρου Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ίσως κάποια στιγμή να αντιληφθεί ο επικεφαλής τού ό,τι απόμεινε από τον ΣΥΡΙΖΑ πού οφείλεται διαχρονικά η εκλογική «καθίζηση» του κόμματος.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου προσπάθησε για άλλη μια φορά να «κάψει» την κριτική που της ασκείται για τις θέσεις που έχει εκφράσει στο παρελθόν. Είπε ότι οι εξοπλισμοί «είναι πηγή διαφθοράς» και ότι «την άμυνα της χώρας θα την εγγυηθεί ο λαός αυτής της χώρας». Ο στρατός αποτελεί κομμάτι του λαού, ίσως αυτό διαφεύγει από τη λογική της «προόδου».
Η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας μίλησε σε πολύ υψηλούς τόνους κατά του Ισραήλ και του Νετανιάχου, κατηγορώντας τον πρωθυπουργό της φίλης χώρας για «εγκλήματα και κατά της ανθρωπότητας» (όχι, για τη Χαμάς δεν είπε κάτι).
Είπε και για άλλα θέματα, όπως τις γυναικοκτονίες, την τραγωδία των Τεμπών, λέγοντας εδώ ότι ο τόπος του «εγκλήματος», όπως αποκάλεσε το δυστύχημα, αλλοιώθηκε με τρόπο δόλιο και εγκληματικό. Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης Κυριάκος Βελόπουλος είπε ότι «η κυβέρνηση καταρρέει», ότι «εκλέχθηκε ο Τραμπ και τώρα έχουμε εχθρό και τον Πούτιν και τον Τραμπ… θα πάρουμε 20 F 35, όταν η Ευρώπη είναι σε πόλεμο με την Αμερική… όταν πατάς σε δύο βάρκες πέφτεις στη θάλασσα» και ότι «οι Γερμανοί οι φίλοι μας, οι Ευρωπαίοι, δίνουν και υποβρύχια στους Τούρκους».
