Η ημέρα της 25ης Μαρτίου αποτελεί ανέκαθεν μια μέρα που χαρίζει δεκάδες χιλιάδες στιγμιότυπα από περιοχές όλης της χώρας, αλλά και όπου υπάρχει Ελληνισμός. Συνήθως οι τηλεοπτικοί δέκτες, οι μικρές και μεγάλες μας οθόνες, ακόμα και οι συλλογές των κινητών μας τηλεφώνων, έχουν λήψεις από μικρά χαριτωμένα τσολιαδάκια και Αμαλίες, μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις, τη γαλανόλευκη. Ίσως, οι πολύ «νοικοκυρές» ή «μερακλήδες» να έχουν απαθανατίσει τα εδέσματα που γεύτηκαν με συνοδεία ούζο στο τραπέζι και εκείνοι να τα «μοιράζονται» με τους διαδικτυακούς τους φίλους.
Τη φετινή 25η Μαρτίου, όμως, ξεχώρισαν και συζητήθηκαν δύο στιγμές αρνητικές,όπου πρωταγωνιστές ήταν στη μεν πρώτη υπάλληλος της Βουλής, στη δε δεύτερη η προϊσταμένη Αρχαιοτήτων Αργολίδας με την υπουργό Πολιτισμού.
Η υπάλληλος της Βουλής, μετά τη λήξη των εορταστικών εκδηλώσεων και της παρέλασης, επιχείρησε να γράψει υβριστικά συνθήματα στο φυλάκιο και στα σκαλιά στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Οι προσπάθειές της, ευτυχώς, απέβησαν άκαρπες χάρις στην καίρια και ψύχραιμη παρέμβαση στελέχους των Ενόπλων Δυνάμεών μας. Μετά από λίγο αστυνομικοί προχώρησαν στη σύλληψή της, οδηγήθηκε στο αυτόφωρο και της απαγγέλθηκαν κατηγορίες για φθορά δημόσιας περιουσίας.
Στη δεύτερη σκηνή θα μεταφερθούμε από την πρωτεύουσα στην Αργολίδα και ειδικότερα στην πόλη του Άργους. Σε προγραμματισμένη(!) επίσκεψη -που να μην ήταν!- της υπουργού Πολιτισμού κας Λίνας Μενδώνη, σημειώθηκε ένα μικρής κλίμακας έντασης επεισόδιο μεταξύ της πρώτης και της προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδας. Λόγος; Τα διάφορα γκράφιτι, μεταξύ άλλων και η γραφή μιας αισχρής λέξης που παραπέμπει στο αρχαιότερο επάγγελμα, πάνω σε κτίριο που βρίσκεται μέσα στο κέντρο της πόλης και χρησιμοποιούνταν ως αποθήκη, αλλά και στις τουαλέτες στο εκπληκτικό Αρχαίο Θέατρο του Άργους, όπου πριν από λίγα χρόνια γίνονταν παραστάσεις.
Είναι αυτονόητο πως δεν τίθεται ζήτημα σύγκρισης για τα δύο περιστατικά και τις εμπλεκόμενες. Στο μεν πρώτο υπάρχει μια συμπολίτισσα που δεν έχει «ιερό και όσιο» μη σεβόμενη όλους όσους πολέμησαν για την πατρίδα και δεν γύρισαν ποτέ πίσω, πόσω μάλλον δεν βρέθηκε ποτέ ούτε ένα οστό τους. Στο δε δεύτερο περιστατικό παρατηρείται ο ωχαδερφισμός του Νεοέλληνα και η συμπεριφορά του αδιάβαστου μαθητή, όταν ερωτάται από την καθηγήτρια για το μάθημα της ημέρας, και οι δικαιολογίες του προκαλούν γέλιο. Και στις δύο περιπτώσεις, οι συμπεριφορές και οι εικόνες ήταν αυτές που ξένισαν και δεν είναι αντιπροσωπευτικές σε μια μέρα που η χώρα έχει διπλή εορτή, καθώς και για ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι αυτή η κακή νοοτροπία του Νεοέλληνα, η αιτία για όλα τα παραπάνω, και τα ερεθίσματα που καθημερινά λαμβάνει από το οικείο περιβάλλον του, και όχι μόνο. Αν δεν προβληθούν και αφομοιωθούν τα πρότυπα που σέβονται πρώτα τους εαυτούς τους, την πατρίδα, το έθνος και τον δημόσιο πλούτο, τότε συμπεριφορές και εικόνες όπως αυτές της Τρίτης όλο και θα γεμίζουν τους δέκτες και τις οθόνες μας. Την αλλαγή τη φέρνουμε εμείς!
Γράφει ο Στρατής Κοκκινέλλης
Φιλόλογος – δημοσιογράφος
