Φτάσαμε ακόμη και σε αυτό το σημείο. Να χωριστούμε σε φανατικούς «οπαδούς» των οικογενειών των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών. Από τη μια μεριά η Μαρία Καρυστιανού με φανατικούς ακολούθους (κυρίως στην κοινωνική δικτύωση), που εξακολουθεί να μιλά για «εύφλεκτα υλικά» και «μπαζώματα», και από την άλλη ο Νίκος Πλακιάς, που υποστηρίζει ότι στην εμπορική αμαξοστοιχία δεν υπήρχε παράνομο φορτίο. Και οι δύο έχουν φυσικά και «μισητούς εχθρούς», που στήνουν… πανηγύρι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εννοείται ότι κανένας από όλους αυτούς, που βρίζονται στα social media, δεν έχει ιδέα επί της ουσίας.
Και όμως, διαβάζεις αναρτήσεις και tweets για πυρόσφαιρα, έλαια σιλικόνης, ηλεκτρικά τόξα και πάει λέγοντας. Μιλάμε για την εσχατιά της αποβλάκωσης που προκαλεί ο φανατισμός. Υιοθετούν επιστημονικές θέσεις ανάλογα με την κομματική τους προτίμηση.
Αλλά ας έλθουμε στην… ουσία των Τεμπών. Κάποιοι στην αρχή είπαν ότι μπάζωσαν τον χώρο γιατί υπήρχε και άλλο βαγόνι που εξαφανίστηκε, επειδή μετέφερε ουσία νόθευσης καυσίμων ή μυστικό στρατιωτικό υλικό. Τα βαγόνια όμως ήταν στη θέση τους και ο πρωθυπουργός μάς διαβεβαίωνε, όπως κι αυτόν τον είχε διαβεβαιώσει η Hellenic Τrain, ότι δεν υπήρχε τίποτα παράνομο στο τρένο.
Μετά, κάποιοι άλλοι είπαν ότι ήταν μία δεξαμενή με ξυλόλιο, που κάπου την έκρυψαν και ο «πραγματογνώμονας» Λακαφώσης επέμενε ότι κάτι ύποπτο έκανε την πυρόσφαιρα, και βγήκε ο πρωθυπουργός στον Alpha και είπε ότι μπορεί να υπήρχε και παράνομο φορτίο, γιατί αυτό το είχε πει και η Γάνδη, η οποία όμως αργότερα διέψευσε πως είχε γνωματεύσει κάτι τέτοιο. Στη συνέχεια, το πόρισμα της Ανεξάρτητης Αρχής έλεγε ότι υπήρχαν τόμοι εύφλεκτου υλικού και ψάχναμε όλοι τη δεξαμενή, αλλά ένας υπάλληλος βρήκε στο trash can των Windows κάτι βίντεο, τα οποία παρέδωσε στον δικηγόρο Καπερνάρο, που έδειχναν το τρένο χωρίς δεξαμενή και η Αστυνομία γνωμάτευσε ότι ήταν αυθεντικά και δεξαμενή δεν υπήρχε, άρα δεν υπήρχε συγκάλυψη ούτε μπάζωμα. Όμως παραπέμφθηκε ο Τριαντόπουλος για το μπάζωμα.
Και μάθαμε μετά ότι υπήρχε πραγματογνωμοσύνη που έλεγε ότι δεν υπάρχει παράνομο φορτίο, αλλά την κρατούσε κρυφή ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Βερβεσός. Και ύστερα ρώτησαν τη Γάνδη και η Γάνδη είπε ότι δεν έγραψε ποτέ για παράνομο φορτίο, αλλά εξέτασε τα πορίσματα του Λακαφώση, που και αυτός τώρα λέει ότι δεν μίλησε για παράνομο φορτίο και πως για ξυλόλια έγραφαν οι δημοσιογράφοι. Όμως, αυτά τα πορίσματα υιοθέτησε ο Οργανισμός που έφτιαξε η κυβέρνηση. Τελικά, ο αναπληρωτής πρόεδρος του Οργανισμού μάς είπε ότι έγινε παρεξήγηση και βγάζει την πυρόσφαιρα από το πόρισμα. Και λέει ότι απειλούν τη ζωή του και ο ίδιος δεν σκοπεύει να αυτοκτονήσει και τώρα τον καλεί η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου για να δώσει εξηγήσεις.
Τελικά, μετά το όλο… αλαλούμ, παραιτήθηκε. Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα μας, που εδώ και μήνες συζητά για ξυλόλια και ψεκόλια, λησμονώντας ότι δύο τρένα συγκρούστηκαν επειδή ήταν στην ίδια γραμμή, την ώρα που μας διαβεβαίωναν πως ο σιδηρόδρομος είναι απολύτως ασφαλής. Στη χώρα που ο εκσυγχρονισμός του σιδηροδρομικού δικτύου έμεινε (και μένει) κλειδωμένος επί χρόνια στα συρτάρια της αδιαφορίας. Και εμείς ψάχνουμε πυρόσφαιρες, αγνοώντας το «πυρηνικό» μανιτάρι ανευθυνότητας, καιροσκοπισμού και κοινής λαμογιάς, που υψώθηκε πάνω από τον τόπο της τραγωδίας.
του Φώτη Σιούμπουρα
