Subscribe to Updates
Get the latest creative news from FooBar about art, design and business.
Συντάκτης: ionistis
Μία φίλη ρώτησε το ChatGpt «τι θα έκανε κάποιος αν ήθελε να καταστρέψει τα μυαλά της νέας γενιάς χωρίς καν να το καταλάβουν»… Κάποιες από τις «προτάσεις» ήταν:
– Θα τους κατακλύζα με περισπασμούς, ώστε να μην σκέφτονται βαθιά ή να κάνουν ουσιαστικά ερωτήματα.
– Θα πρόβαλλα επιφανειακές αξίες, (εμφάνιση και υλική επιτυχία) ώστε να φαίνονται πιο σημαντικές από τον χαρακτήρα, τη σοφία ή την ηθική ακεραιότητα.
– Θα «θόλωνα» τη γραμμή μεταξύ αλήθειας και γνώμης και θα υπονόμευα την κριτική σκέψη.
– Θα άφηνα την παραπληροφόρηση να διαδοθεί μέχρι να μοιάζει η αλήθεια σαν επιλογή και όχι σαν γεγονός.
– Θα παρουσίαζα την αρετή ως κάτι βαρετό και το κακό ως κάτι “κουλ” αντιστρέφοντας την ηθική πυξίδα και θα γελοιοποιούσα την παράδοση και τη σοφία, ενισχύοντας τη σύγκριση αντί για την ευγνωμοσύνη.
Ναι! Δυστυχώς, αυτό ζούμε…
Πριν από λίγα 24ωρα είδαμε on camera την κόντρα της Υπουργού κυρίας Μενδώνη, με την έφορο Αρχαιοτήτων Αργολίδος. Κάποια στιγμή η συζήτηση έγινε «έντονη» και πολλοί θεώρησαν ότι η συμπεριφορά της κυρίας Μενδώνη ήταν απαράδεκτη ειδικά μπροστά στις κάμερες!
Σοβαρά τώρα;
Όταν στην Βουλή ακούγονται τα «τέρατα» μπροστά σε επισκέπτες (που συνήθως είναι σχολεία), είναι αποδεκτό; Όταν στα τηλεοπτικά παράθυρα βλέπουμε βουλευτές να γίνονται χυδαίοι, είναι αποδεκτό; Και δεν είναι αποδεκτό, μια Υπουργός να κατσαδιάζει μια υπάλληλο για την διαχείριση των χρημάτων των πολιτών που σαν αποτέλεσμα έχει και την «έξωθεν καλή μαρτυρία» της χώρας μας;Όταν θέλουμε σε κάθε ευκαιρία να «πυροβολούμε» το εύκολο θύμα, (που είναι πάντα ο έχων την ευθύνη), του δίνω το κάθε δίκιο να απαιτεί και να κατσαδιάζει τον όποιο ασυνεπή, ακόμα και αν το κάνει σε εθνικό δίκτυο με φόντο την Ακρόπολη…
Αυτά!
Λίγες ώρες απομένουν για την ορκωμοσία του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και τον ανασχηματισμό…
Ο Φεβρουάριος ήταν ένας δύσκολος μήνας για όλους… Έκλεισε με τεράστιες συγκεντρώσεις, «βαριές» σε μνήμες αλλά και σε «απαιτήσεις»! Κάποιοι πολιτικοί δήλωσαν ότι «πήραν το μήνυμα» και κάποιοι άλλοι επιδόθηκαν στην γνωστή λογική του «αυτός που φταίει, είναι αυτούς, στου οποίου έσκασε η βόμβα»… Ας βάλουμε όμως τα πράγματα στη θέση τους:
Οι πολίτες δεν έστειλαν κανένα μήνυμα, αντιθέτως επέδωσαν μια ξεκάθαρη εντολή! Άρα η κυβέρνηση δεν έλαβε κανένα μήνυμα αλλά της παραδόθηκε μια εντολή την οποία οφείλει να εκτελέσει!
Οι πολιτικοί οι οποίοι βρίσκονται στο τόξο της αντιπολίτευσης και οι οποίοι βρίσκονται στα κάγκελα με μόνο αίτημα να παραιτηθεί η κυβέρνηση, καλό θα ήταν να πάρουν και εκείνοι την εντολή, να αφήσουν κατά μέρος τις γελοίες παραστάσεις κακής επιθεώρησης να αναμετρηθούν με τις ευθύνες τους και να κάτσουν σε ένα τραπέζι μια και η εντολή της κοινωνίας αφορά όχι 300 αλλά χιλιάδες βουλευτές και υπουργούς των τελευταίων ετών!
Οπότε κύριοι, φροντίστε έντιμα να αναμετρηθείτε με τις ευθύνες σας… Όλοι σας!
Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας θα έπρεπε να είναι μια γιορτή… Όχι για τους πολιτικούς, αλλά για τους πολίτες οι οποίοι (τουλάχιστον οι παλαιότεροι) έχουν βιώσει την χούντα και την -μη- δυνατότητα του εκλέγεις και εκλέγεσθαι. Στην Ελλάδα του 2025 η εκλογή ΠτΔ εξελίχθηκε σε ένα “power game” όπου ακόμα και η δεύτερη θέση μετράει μια και -τελικά- όπως όλα έδειξαν τα μικροκομματικά οφέλη είναι σημαντικότερα από το ευρύτερο καλό, την συναίνεση και εν τέλει την έξωθεν καλή μαρτυρία που τόσο χρειαζόμαστε στην δύσκολη γεωπολιτική εποχή που ζούμε… Αλλά αυτοί είμαστε!
Το 2025 θα ζήσουμε κάτι πρωτόγνωρο: Ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα εκλεγεί για πρώτη φορά με λιγότερες ψήφους από 180! Πολλοί είναι εκείνοι που θα πούνε «ε, και τι έγινε» ή «τι με νοιάζει, έχω σοβαρότερα προβλήματα!»
Λάθος, διότι το θέμα δεν είναι με πόσες ψήφους θα εκλεγεί ή, τι «πολιτικής απόχρωσης» είναι, αλλά πόσο πραγματικά εκφράζει την χώρα και τους εκπροσώπους της… Μπορεί να επέλεγα κάποιον άλλον αν βρισκόμουν στη θέση του πρωθυπουργού (που δεν είμαι) για πολλούς λόγους, όμως ο Κωνσταντίνος Τασούλας είναι μια εξαιρετικά αξιόλογη επιλογή και με δεδομένο ότι θα εκλεγεί -ρομαντικά σκεπτόμενος- θα επιθυμούσα, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, να άφηναν κατά μέρος τα γελοία μικροκομματικά παιχνίδια και να έδειχναν τον απαιτούμενο σεβασμό στον -σε λίγες ημέρες- ανώτατο Πολιτειακό άρχοντα, ο οποίος είναι και πρέπει να είναι το «πρόσωπο» της Ελλάδας πέρα και πάνω από όποιο ταπεινό «συμφέρον»…
Τίποτα άλλο!
Δεν θα ανακαλύψω τον τροχό το 2025, ούτε θα σταθώ στο θέμα με τον θάνατο ενός νέου παιδιού στους δρόμους «φονιάδες» της Κρήτης (και όχι μόνο)… Ούτε θα πω «μπράβο» στον κύριο Χρυσοχοίδη, ή στον κύριο Μητσοτάκη για τα αντανακλαστικά τους (άλλωστε δεν περίμενα τίποτα λιγότερο μια και τους θεωρώ ικανότατους και ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένους). Έπραξαν το αυτονόητο! Τι γίνεται όμως, από εκεί και πέρα; Τι θα γίνει με τους ασυνείδητους αστυνομικούς και με τον εγκληματία οδηγό; Διότι αν πρόκειται οι «ξηλωμένοι» αστυνομικοί να συνεχίσουν να εργάζονται σε άλλη αστυνομική διεύθυνση και αν ο οδηγός πέσει στα μαλακά, τότε η ικανότητα, η ευαισθησία και τα αντανακλαστικά -που έλεγα παραπάνω- δεν έχουν καμία αξία, μια και κάποιοι θα συνεχίσουν να επιβιώνουν εις βάρος άλλων, με το «σιγά, δε θα γίνει και τίποτα…»!
Κυβέρνησε την Ελλάδα για 8 χρόνια (1996-2004) διαδεχόμενος τον Ανδρέα Παπανδρέου τόσο στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ όσο και στο «τιμόνι» της χώρας.
Η νέα χρονιά μπήκε με ευχές από όλους… Φίλους, οικογένεια, πολιτικούς και όλες είχαν μια υπέροχη «συμφωνία»: Όλοι προς όλους ευχήθηκαν υγεία, αγάπη, ειρήνη και ηρεμία… Κάποιοι τις τηρούν και κάποιοι άλλοι όχι. Μήπως θα έπρεπε όλοι να προσπαθήσουν λίγο περισσότερο;
Η χρονιά που μόλις ξεκίνησε είναι γεμάτη από ευκαιρίες και προκλήσεις και όλοι θα πρέπει να αναμετρηθούμε με ένα «αύριο» απρόβλεπτο, γοητευτικό, ενδιαφέρον αλλά και επικίνδυνο!
Φέτος όσο ποτέ χρειαζόμαστε την ηρεμία, ομόνοια, συνεργασία και «ανοιχτά μυαλά». Γιατί φέτος συναντιέται το «αύριο» με το «καλύτερο αύριο»… Και αυτό το καλύτερο κανείς δεν το κατάφερε μόνος του. Οπότε καλό θα ήταν όλοι «μαζί» να προσπαθήσουμε να βάλουμε πριν από το «αύριο» τη λέξη «καλύτερα»!
Καλή χρονιά…
Κακά τα ψέματα… Η υπερβολή και η ανάγκη των Μέσων για προβολή -δυστυχώς με όποιο κόστος- είναι «σημείο των καιρών»… Ο ανταγωνισμός λυσσαλέος και η προσφορά για έγκυρη ενημέρωση κάποιες φορές λιγοστή… Και κάπως έτσι δυστυχώς το «αίμα και σπέρμα» κυριαρχεί!
Πριν από λίγο καιρό όλα τα Μέσα «σταύρωναν» τον τηλεδικηγόρο Λύτρα (κατά τη γνώμη μου και λίγα του «έσουραν») διότι είχε χτυπήσει βάναυσα την σύζυγό του και μάνα των παιδιών του.
Αρχικά είπε ψέματα, μετά απολογήθηκε, μετά ζήτησε συγγνώμη, μετά μπήκε φυλακή, μετά βγήκε από τη φυλακή και τώρα είναι «σελέμπριτι» που περιδιαβαίνει τα κανάλια προβάλλοντας την νέα του σχέση, το νέο του σπίτι και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο…
Δεν ξέρω με τι να ντραπώ πρώτα: Με το κράτος και τη δικαιοσύνη, με τους τηλεοπτικούς σταθμούς και τους δημοσιογράφους που προβάλλουν κάτι τέτοιους τύπους οι οποίοι είναι καθ’ ομολογία κακοποιητές, ή με όλους εμάς που επιτρέπουμε όλα τα παραπάνω και μετά ανεβαίμουμε στα «κάγκελα» για να κατηγοροήσουμε (για αυτή την κατάντια) όποιον μας βολεύει, εκτός από εμάς φυσικά ;