Συντάκτης: Ίων Παπαδάκης
Λίγα 24ωρα μετά την πρόταση δυσπιστίας αλλά και την ανακοίνωση του ανασχηματισμού, το paraskhnio.gr έκανε μια ακόμα πανελλαδική δημοσκόπηση με θέμα «το πολιτικό σκηνικό την επόμενη μέρα».
Η νέα μεγάλη δημοσκόπηση του paraskhnio.gr δεν μας έκανε σοφότερους… Επιβεβαίωσε όμως τόσο τον θυμό των πολιτών όσο και την απαξίωσή τους στο πολιτικό προσωπικό της χώρας και τα κόμματα. Το θέμα είναι ότι εν έτι 2025 δεν απέχουμε και πολύ από το 2015 όπου επικρατούσε ο θυμός, κάτι που -όπως αποδείχθηκε- οδήγησε τη χώρα σε περιπέτειες. Η πλειονότητα των πολιτών είναι θυμωμένη (και δικαίως) με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε με μία πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί καταστροφικό… Τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση οφείλουν να δράσουν άμεσα (αν όχι «χθες») όχι μόνο για να αντιστρέψουν το εις βάρος τους κλίμα αλλά, και για να μην μπούμε σε περιπέτειες οι οποίες θα μας πάνε πολλά χρόνια πίσω!
Πριν από μερικά χρόνια αρνήθηκα να πάρω μια προγραμματισμένη συνέντευξη από έναν αναρχικό (λέμε τώρα…) διότι δεν ήθελε να βγάλει την κουκούλα! Το αποτέλεσμα ήταν –την επόμενη μέρα- να μου σπάσουν την μηχανή… Από τότε και μέχρι σήμερα αναρωτιέμαι: Πόσο ντρέπεσαι για τις απόψεις σου και το όνομά σου ώστε να το κρύβεις τόσο πεισματικά πίσω από ένα πληκτρολόγιο και να περηφανεύεσαι ότι είσαι (ένα ακόμα) troll;
Αυτή τη φορά η αφορμή ήταν μια σιχαμένη ανάρτηση κατά της κυρίας Αγαπηδάκη την οποία ούτε γνωρίζω προσωπικά ούτε ψηφίζω. Όμως μου είναι αδύνατον να δεχθώ ότι ένας άθλιος τύπος με κουκούλα (γιατί το ψευδώνυμο στα social media είναι η κουκούλα των δωσίλογων της κατοχής) γράφει ισοπεδώνει ανθρώπους (συνήθως χωρίς στοιχεία), το «κοινό του» τον αποθεώνει και όλα αυτά χωρίς το θάρρος του ονόματός του!
Και κάπως έτσι οι γελοίοι «αποθεωτές» των ανώνυμων trolls γίνονται όχλος και αυτός ο όχλος καταστρέφει, όμως όταν το καταλαβαίνουμε είναι ήδη πολύ αργά!
Πριν από λίγες εβδομάδες, μας ήρθε μια καταγγελία για την κατάσταση που επικρατεί στην αίτηση και την έκδοση των διαβατηρίων από κάποιο αστυνομικό τμήμα… Η τύχη με έφερε στο συγκεκριμένο ΑΤ για τον ίδιο ακριβώς λόγο! Και κατάλαβα την αγανάκτηση του ανθρώπου που μας έστειλε την καταγγελία!
Ένας άνθρωπος να τα προλάβει όλα, (κατάθεση και παραλαβή) τη στιγμή που διάφοροι περιφερόντουσαν ασκόπως και μάλιστα όλα αυτά Σάββατο. Δεκάδες άνθρωποι να στήνονται από το πρωί (ήμουν ένας από αυτούς) για να ακούσουν ότι η παραλαβή θα γίνει 2.30 έως 3 το μεσημέρι, χωρίς αυτό να διευκρινίζεται στο site ή έστω την στιγμή που κατατίθενται τα δικαιολογητικά…
Για όποιον από τους υπεύθυνους που ασχολούνται με το θέμα ένα έχω να πω: «δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο» για να μην ταλαιπωρούνται οι πολίτες και να μην ακούει τα εξ αμάξης, ο αστυνομικός που προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορεί!
Λίγα 24ωρα πριν τη συνάντηση του Πρωθυπουργού με την ΠτΔ, αλλά και την ανακοίνωση του «εκλεκτού» του Μεγάρου Μαξίμου για την θέση του πρώτου πολίτη της χώρας το paraskhnio.gr έκανε μια ακόμα δημοσκόπηση για το θέμα της Προεδρίας στην Ελλάδα.
Ενδιαφέροντα και αποκαλυπτικά τα στοιχεία της τελευταίας μεγάλης δημοσκόπησης του paraskhnio.gr για το 2024… Άραγε είναι «προφητικά» ή μήπως «τροφή» για σκέψη και συζήτηση μπαίνοντας στο 2025;
Μιλώντας με μια καλή συνάδελφο άκουσα την έκφραση «ανακωχή μίας ώρας» για την συνάντηση Μητσοτάκη-Ανδρουλάκη… Διαφώνησα μια και η -με καθυστέρηση 3 χρόνια- συνάντηση των δύο ανδρών θα μπορούσε να δείξει (αν δεν το έδειξε ήδη) ότι υπάρχει δυνατότητα διαλόγου, διαφωνίας, αντιπαράθεσης με πολιτικούς όρους και με στόχο το καλό όλων.
Η μέχρι πριν από λίγους μήνες τακτική του κυρίου Ανδρουλάκη «όχι σε όλα» απέδειξε ότι μόνο κακό κάνει και η μέχρι πριν από λίγους μήνες έλλειψη αντιπάλου (για την κυβέρνηση) μόνο καλό δεν έκανε. Η δουλειά της αντιπολίτευσης είναι «διαφωνία και εναλλακτικές προτάσεις».
Η δουλειά της κυβέρνησης είναι να ακούει και να πράττει. Θεωρώ ότι έγινε ένα βήμα με την πολύ καλή στάση τόσο του πρωθυπουργού όσο και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σε έναν κόσμο λοιπόν που δεν είναι «αγγελικά πλασμένος», ευελπιστώ για τα καλύτερα…
Σε έναν ιδανικό κόσμο με πολιτική παιδεία, η επιλογή Φάμελλου στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν η πλέον συνετή και αναμενόμενη. Και αυτό διότι είναι θεσμικός, πολύπειρος, ήπιων τόνων και μπορεί να «ενώσει» ότι έχει απομείνει από την πρώην αξιωματική αντιπολίτευση. Όμως ούτε σε ιδανικό κόσμο ούτε οι ψηφοφόροι (τουλάχιστον του ΣΥΡΙΖΑ) έχει πολιτική παιδεία. Έτσι η χλιαρή ψήφος -70.000 δεν το λες και επιτυχία- ήταν μια «τιμωρία» στον Παύλο Πολάκη ο οποίος είναι άκρως συγκρουσιακός, κάποιες φορές «ακραίος» και σίγουρα ευθύνεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό για την αποτυχία Κασσελάκη! Ήταν λοιπόν μια ψήφος «διαμαρτυρίας» όπως το ’15 και το ’19…
Όπως και να έχει η επόμενη μέρα «ουδέν κακόν αμιγές καλού»!
Διενεργήθηκε από τις 13 Νοεμβρίου έως τις 19 Νοεμβρίου πανελλαδικά σε δείγμα 1.350 ατόμων και τα ευρήματα είναι -επιεικώς- σοκαριστικά!
Η νίκη του Ντόναλντ Τράμπ ήταν σαρωτική, διαψεύδοντας ακόμα και τους «γκουρού» πολιτικούς αναλυτές, οι οποίοι έκαναν λόγο είτε για επικράτηση της Κάμαλα Χάρις, είτε για εκλογική διαδικασία «ντέρμπι»… Καθοριστικός παράγοντας για την επανεκλογή Τράμπ ήταν η οικονομική κατάσταση της χώρας. Η Αμερική λοιπόν επέλεξε πρόεδρο, όμως το ερώτημα είναι αν η χώρα μας -και η Ευρώπη ευρύτερα- πήρε το μήνυμα που δεν είναι άλλο από το «κάντε κάτι για την καθημερινότητα και την ακρίβεια, διότι μπορούμε να σας… καθαιρέσουμε»;
Για τον επόμενο ένοικο του Λευκού Οίκου αποφασίζουν σήμερα, Τρίτη (5/11) οι Αμερικάνοι.
Πόλωση, διχαστικές ομιλίες, χυδαίες επιθέσεις… Αυτό είναι το «σκηνικό» των αμερικανικών εκλογών που ρίχνουν αυλαία σε ελάχιστες ώρες. Οι -περίπου- 250.000.000 ψηφοφόροι παρακολουθούν το «θέαμα», άλλοι με το πάθος των χούλιγκαν και άλλοι τρομοκρατημένοι για το τι θα τους ξημερώσει την Τετάρτη το πρωί…
Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το εάν η Αμερική είναι έτοιμη να εκλέξει την πρώτη γυναίκα (και μάλιστα έγχρωμη) και όχι εάν είναι διατεθειμένη να εκλέξει εκ νέου έναν παράφρονα εθνικιστή ο οποίος βύθισε στο χάος και τον διχασμό τη χώρα επί τέσσερα χρόνια…
Εν τέλει η Αμερική μάλλον σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση θα αποδείξει αν «οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν»!
Είναι ο ιστορικός που δεν έχει πέσει ποτέ έξω στις προβλέψεις του σχετικά με την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1994. Δεν μένουν παρά μόνο λίγες ημέρες για να αποδείξει ξανά ότι είναι ο… Νοστράδαμος!
Την πρώτη της πασαρέλα -για τον οίκο μόδας Τρανούλη- έκανε η κόρη του γνωστού φωτογράφου, Κωνσταντίνου Πρόφη, Ιωάννα, στο Ζάππειο Μέγαρο.
«Δεν αναγνωρίζω ως εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναν πολιτικό καταδικασμένο 13-0 από το ειδικό δικαστήριο, ούτε θα συνομιλήσω, ούτε θα χαριεντιστώ μαζί του και αυτό επιβάλλει ο κοινοβουλευτικός αυτοσεβασμός»…
Ελάχιστη σημασία έχει ότι αυτή ήταν μια φράση του πρωθυπουργού για τον κ. Νίκο Παππά ο οποίος -ελλείψει αρχηγού- εκπροσωπεί την αξιωματική αντιπολίτευση στο Κοινοβούλιο. Σημασία έχει η «ξεκάθαρη» και άμεση θέση η οποία αιτιολογήθηκε πλήρως σε μόλις 30 λέξεις.
Εάν τέτοιου είδους απόλυτες και ξεκάθαρες «εξηγήσεις» εκφραζόντουσαν σε διάφορες περιστάσεις της πολιτικής ή της ιδιωτικής μας ζωής, τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα τόσο για την προσωπική μας ζωή, όσο και για τον πολιτισμό μας (πολιτικό και μη)
Η κυκλοφορία στους δρόμους της Αττικής είναι -κατά γενική ομολογία- αφόρητη. Και αυτό διότι ήταν φτιαγμένη έτσι ώστε να δέχεται κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες αυτοκίνητα και τώρα έχουν γίνει (πολλά) εκατομμύρια…
Το πρόβλημα αυτό έρχονται να το μεγεθύνουν οι δήμοι και τα συνεργεία τους (τα οποία συνήθως είναι «εργολαβικά» και όχι δημοτικά) με παράλογες επιλογές, όπως αυτή που γίνεται συχνά-πυκνά στην Λεωφ. Αμφιθέας. Ώρα 10:00 το πρωί οι κηπουροί έκλεισαν μια λωρίδα κυκλοφορίας -από τις δύο- για να κλαδέψουν τα ξεραμένα φυτά στο διάζωμα. Αποτέλεσμα ένα απίστευτο μποτιλιάρισμα και μια απόσταση ενός χιλιομέτρου να χρειάζεσαι 45 λεπτά να τη διανύσεις!
Έλεος! Σε όλα τα πολιτισμένα κράτη του πλανήτη αυτές οι εργασίες γίνονται νύχτα. Ας αφήσουν λοιπόν τα μεγάλα λόγια οι τοπικοί άρχοντες και ας ασχοληθούν με τα σημαντικά που είναι η διευκόλυνση των δημοτών!
Η είδηση είναι ότι σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο, το φιλοδώρημα θεωρείται μισθός άρα θα πρέπει να αποδίδεται στον εργαζόμενο ως μισθός, με κρατήσεις και ασφαλιστικές εισφορές. Θα αφήσω κατά μέρος τα «τεχνικά» θέματα, μια και ούτε φοροτεχνικός είμαι, ούτε επιχειρηματίας και θα ασχοληθώ με τον… τίτλο: «Το φιλοδώρημα θεωρείται μισθός»!
Σοβαρά τώρα; Αυτό είναι το πρόβλημά μας και αυτός είναι ο πλέον άμεσος τρόπος για να παταχθεί η φοροδιαφυγή και ο παράνομος πλουτισμός;
Σε πολλές χώρες το πουρμπουάρ απαγορεύεται, σε άλλες είναι ενσωματωμένο στον λογαριασμό και σε άλλες (όπως στη χώρα μας) είναι ένας τρόπος ο πελάτης να πει «ευχαριστώ» στα παιδιά αυτά που -αρκετές φορές- λιώνουν στα πόδια τους προσπαθώντας να ευχαριστήσουν εσάς και εμένα που διασκεδάζουμε όταν εκείνα «ματώνουν» ώστε να πληρώσουν το νοίκι τους ή τις σπουδές τους…
Δεν μπαίνω στην ουσία του θέματος που μπορεί να έχει κάποια λογική… Αλλά είναι απάνθρωπο και μόνο ως σκέψη, όταν έχουμε τόσα άλλα «άλυτα» και πολύ πιο ουσιαστικά προβλήματα
Με ένα βίντεο (αριστοτεχνικά δοσμένο είναι η αλήθεια) 3’51’’ ο Στέφανος Κασσελάκης μας είπε διάφορα όμορφα και τρυφερά αλλά όχι το βασικότερο… Θα είναι ή δεν θα είναι υποψήφιος; Τι «φαρμακερό» έγραψε το μέλος της ΚΕ Μάρκος Χατζησάββας
Ιστορία καθημερινής αδιαφορίας που όλοι έχουμε ζήσει συναλλασσόμενοι (έστω μια φορά στη ζωή μας με το δημόσιο «τέρας»! Το παρακάτω κομμάτι μου ήρθε στο mail του site μαζί με μια φωτογραφία και το παραθέτω αυτούσιο έχοντας αλλάξει μόνο δύο λέξεις οι οποίες μάλλον θα κοβόντουσαν από το ΕΣΡ αν είμασταν τηλεόραση. Και το έβαλα αυτούσια διότι όσο το διάβαζα έκανα την εικόνα, όπως θα την κάνετε και εσείς μια και όλοι μας έχουμε ζήσει κάποια αντίστοιχη «περιπέτεια» στις συναλλαγές μας με το δημόσιο έστω και αν πλέον ζούμε στην εποχή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Και εν τέλει, το συμπέρασμα είναι ότι…