Browsing: Ανδρουλάκης

Ο Φεβρουάριος ήταν ένας δύσκολος μήνας για όλους… Έκλεισε με τεράστιες συγκεντρώσεις, «βαριές» σε μνήμες αλλά και σε «απαιτήσεις»! Κάποιοι πολιτικοί δήλωσαν ότι «πήραν το μήνυμα» και κάποιοι άλλοι επιδόθηκαν στην γνωστή λογική του «αυτός που φταίει, είναι αυτούς, στου οποίου έσκασε η βόμβα»… Ας βάλουμε όμως τα πράγματα στη θέση τους:
Οι πολίτες δεν έστειλαν κανένα μήνυμα, αντιθέτως επέδωσαν μια ξεκάθαρη εντολή! Άρα η κυβέρνηση δεν έλαβε κανένα μήνυμα αλλά της παραδόθηκε μια εντολή την οποία οφείλει να εκτελέσει!
Οι πολιτικοί οι οποίοι βρίσκονται στο τόξο της αντιπολίτευσης και οι οποίοι βρίσκονται στα κάγκελα με μόνο αίτημα να παραιτηθεί η κυβέρνηση, καλό θα ήταν να πάρουν και εκείνοι την εντολή, να αφήσουν κατά μέρος τις γελοίες παραστάσεις κακής επιθεώρησης να αναμετρηθούν με τις ευθύνες τους και να κάτσουν σε ένα τραπέζι μια και η εντολή της κοινωνίας αφορά όχι 300 αλλά χιλιάδες βουλευτές και υπουργούς των τελευταίων ετών!
Οπότε κύριοι, φροντίστε έντιμα να αναμετρηθείτε με τις ευθύνες σας… Όλοι σας!

Μιλώντας με μια καλή συνάδελφο άκουσα την έκφραση «ανακωχή μίας ώρας» για την συνάντηση Μητσοτάκη-Ανδρουλάκη… Διαφώνησα μια και η -με καθυστέρηση 3 χρόνια- συνάντηση των δύο ανδρών θα μπορούσε να δείξει (αν δεν το έδειξε ήδη) ότι υπάρχει δυνατότητα διαλόγου, διαφωνίας, αντιπαράθεσης με πολιτικούς όρους και με στόχο το καλό όλων. 

Η μέχρι πριν από λίγους μήνες τακτική του κυρίου Ανδρουλάκη «όχι σε όλα» απέδειξε ότι μόνο κακό κάνει και η μέχρι πριν από λίγους μήνες έλλειψη αντιπάλου (για την κυβέρνηση) μόνο καλό δεν έκανε. Η δουλειά της αντιπολίτευσης είναι «διαφωνία και εναλλακτικές προτάσεις». 

Η δουλειά της κυβέρνησης είναι να ακούει και να πράττει. Θεωρώ ότι έγινε ένα βήμα με την πολύ καλή στάση τόσο του πρωθυπουργού όσο και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σε έναν κόσμο λοιπόν που δεν είναι «αγγελικά πλασμένος», ευελπιστώ για τα καλύτερα…  

Οι εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ έριξαν «αυλαία» με νικητή τον Νίκο Ανδρουλάκη. Βάζοντας έναν εύκολο τίτλο τα μπορούσα να πω «μια από τα ίδια»… Οι ειδικοί θα αναλύσουν πολύπλοκα το αποτέλεσμα (άλλωστε γι’ αυτό πληρώνονται). Μήπως όμως, η εξήγηση θα μπορούσε να είναι πολύ απλή;
Ο Χάρης Δούκας αν και ιδιαίτερα συμπαθής είναι πολύ νέος στην πολιτική και έχει ήδη ένα καρπούζι κάτω από τη μια μασχάλη και μάλιστα πολύ «βαρύ»! Η Άννα Διαμαντοπούλου έλειπε για καιρό από την «αγκαλιά» του ΠΑΣΟΚ ή έτσι θεωρούν οι ψηφοφόροι… και ο Παύλος Γερουλάνος είναι πολύ καλός για να ηγηθεί της παράταξης που λειτουργεί -εν πολλοίς- με όρους «όχλου». Και κάπως έτσι ο πρόεδρος Νίκος είναι και πάλι στο «τιμόνι»… Θα του γίνουν μάθημα τα μηνύματα; Θα δείξει…

Μπορεί κάποιοι να χάρηκαν με τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά… Ίσως και εγώ για λίγο, διότι η παρουσία του έκπτωτου -πλέον- προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του «τιμονιέρη» του ΠΑΣΟΚ είχαν αρνητικό -και μόνο- πρόσημο να επιδείξουν στην περίοδο της ηγεσίας τους.
Και έγραψα ότι χάρηκα «για λίγο», διότι μακροπρόθεσμα η ανυπαρξία ισχυρής αντιπολιτευτικής φωνής είναι καταστροφικό για μια χώρα. Με τον όρο αντιπολιτευτική φωνή δεν εννοώ τοξικότητα και «όχι σε όλα». Εννοώ προτάσεις, διαφορετική οπτική των πραγμάτων και «χαλινάρι» στα… στραβοπατήματα της εκάστοτε κυβέρνησης.
Γι’ αυτό καλό θα ήταν οι «πανηγυρτζήδες» της πολιτικής να βγούνε λίγο από τον κομματικό τους σωλήνα και να σκεφτούν με γνώμονα την δημοκρατία και όχι την «βολική» παντοκρατορία.